Rozdział 1: Lepiej być trupem, niż nieszczęśliwie zakochanym.

Lokalizacja: 31 maj 2015, Londyn, UK

N: Coś nie tak?- zapytał.

- Jesteś taka piękna.- zaczął całować moją szyję. Był cudowny, co ja mówię jest cudowny.. Ale jeśli pozwolę mu kontynuować to źle się to skończy.

Kika: Lepiej będzie jak już pójdziesz.- powiedziałam schodząc z jego kolan.

N: Ale..- próbował coś powiedzieć.

Nie odezwałam się juz więcej. Wstałam i wyszłam do swojej sypialni zamykając drzwi na klucz. Usłyszałam tylko jak Horan trzaska drzwiami. Czyli już poszedł!

Lokalizacja: 01 czerwiec 2015, Londyn, UK.

Uciekłam. Pierwszy raz w swoim życiu uciekłam przed kłopotami, zamiast stawic im czoła. Wiałam od wszystkiego, czego nie mogłam ani zaakceptować, ani zmienić. Nie chce się takiej, już nie chce tak… ale nic nie mogę na to poradzic. Wykorzystałam fakt, ze Ron chce nagrać przed trasą kolejny teledysk i jestem już w samolocie do Los Angeles.

POV Niall

Nie wiedziałem co mam z sobą zrobić.. Wiec postanowiłem odwiedzić Liama i Sophie, musze z kimś pogadać, a tylko daddy mnie zrozumie i doradzi. Zapukałem do ich drzwi i po chwili byłem w srodku. Nawet Sophia zauważyła, ze jest cos nie tak i chce porozmawiać z przyjacielem, bo od razu zaproponowała, ze pójdzie zrobić zakupy. Byłem jej za to wdzięczny. Siedziałem na kanpaie w ich salonie bawiac się rąbkiem swojego swetra gdy przemówił Liam.

Li: Wiec..? Co Cię sprowadza?- zapytał, a ja wiedziałem, ze to czas wszystko opowiedzieć.

N: Wczoraj posunąłem się chyba za daleko.

Li: o czym mówisz?- rozsiadł się na fotelu naprzeciwko mnie.

N: Pocałeoweałem Karolinę, to znaczy całowaliśmy się oboje.

Li: Iiii?

N: Wyrzuciła mnie później z domu. Chyba przesadziłem..- wpatrywałem się tępo w swoje spodnie.

Li: Szczerze? Wiedziałem, ze to się tak skończy. Wiedziałem, ze to nie jest zwyczajna przyjaźń, a po prostu coś do niej poczułeś. Tylko co ja mam Ci teraz powiedzieć?- zapytał.

N: Czuję się beznadziejnie i nie wiem co mam robić?

Li: Czasami ludzie są dla siebie zbyt ważni. I właśnie dlatego się gubią. Więc może napisz do Niej i spróbuj jej wszystko powiedzieć, tylko szczerze, bez owijania w bawełnę.

N: Niby tak stary, ale najgorzej jest mieć kogoś w sercu, a nie w ramionach.- mruknałem.

Li: Ty naprawdę się zabujałeś..- widziałem katem oka, ze wstał ze swojego miejsca.

N: Tak, bo była/ jest inna niż wszystkie. Nie chciała fame-u i tych wszystkich idiotycznych pierdół. Za każdym razem tak słodko spławiała wszystkich chłopaków. Nie interesowały ja pierwsze randki na dachu, pocałunki po joincie. Dlatego tak zwyczajnie poczułem, ze jest dla mnie niezbędna jak słońce.

Li: Pytanie jest tylko czy ona poczuła to samo..- chodził po pokoju.

N: Pamietasz jak powiedziałeś po rozstaniu z Danielle takie słowa: A kiedy ona Cie kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd. Chyba właśnie zobaczyłem wszystko to samo co Ty wtedy.

Li: Oh no Niall! Musisz z Nia pogadać.

N: Tylko, że nie otwiera mi drzwi.

Li: W takim razie napisz do Niej smsa.

N: A co jeśli nie odpisze?- podniosłem wzrok i spojrzałem na przyjaciela.

Li: Zasyp ją mnóstwem smsów.

Posiedziałem razem z Liamem do powrótu Sophii, a potem dysketnie wycofałem się i wróciłem do siebie. Zamkąłem się w pokoju i po prostu próbowałem napisać cos sensownego do brunetki.

Lokalizacja: 01 czerwiec 2015, Los Angeles, USA

POV Karolina

Gdy wylądowałam postanowiłam skontaktować się z Harrym i El. Na pierwszy ogień poszedł loczek. Odebrał dosć szybko i był w dosć dobrym humorze.

Kika: Hej!- zaczełam.

H: No hej! Co u Ciebie? Kacyk męczy?- mówił wiecznie uradowany.

Kika: Pamiętasz naszą wczorajszą rozmowę?

H: Którą?- spoważniał.

Kika: Tą w której powiedziałeś, ze żeby poznać LA trzeba być skazanym na samego siebie.- próbowałam mu przypomnieć.

H: Tak, pamietam. Dlaczego pytasz?- zaczął wypytywać.

Kika: Chce skorzystac z Twojej propozycji.

H: Mówisz serio?- zrobił się poważny.

Kika: Tak, chyba, ze to już nieaktualne.

H: Aktualne, aktualne. Jestem teraz w parku obok Ciebie. Wjadę do domu po kluczę i zaraz Ci mogę je podrzucic.- mówił dosć szybko.

Kika: Tylko, ze ja już tu jestem.- odpowiedziałam.

H: Gdzie?- krzyknał.

Kika: W LA.

H: Co? Kurwa? Jak to?

Kika: Po prostu wsiadłam w pierwszy lepszy samolot.

H: Boże, dlaczego? 

Kika: Muszę cos przemyśleć z dala od Londynu.

H: Kika, martwie się! Co się z Tobą ostatnio dzieje?- wypytywał.

Kika: Nic. Wszystko w porządku..- próbowałam brzmieć przkonująco.

- Tylko chce odpocząć od wszystkiego, naładować baterie i przygotować się do trasy, a w Londynie nie jestem w stanie się skupić. Rozumiesz?

H: Próbuję, ale na razie nie bardzo mi to ułatwiasz.

Kika: To mogę się u Ciebie zatrzymać?- zapytałam.

H: Jasne, dzwonie zaraz do Maria i powiem jej o tym, że zatrzymasz się u mnie.

Kika: Dzieki Hazza. Mam jeszcze jedną prosbę.

H: Jaką?

Kika: Obiecaj, ze ta rozmowa zostanie miedzy Nami i nie powiesz nikomu, że jestem w LA.

H: Ale..- próbował cos powiedzieć.

Kika: Nikomu! Zupełnie nikomu! Mam o tym wiedzieć tylko ja, Ty i Ron. Obiecujesz?

H: To będzie trudne, bo zapewne wszycy będą się martwić o Ciebie, ale okej. Postaram się Ciebie nie wysypać.

Kika: Dzieki!

H: Ale Ty też musisz mi cos obiecać?

Kika: Słucham?

H: Jesteśmy w stałym kontakcie i odbierasz każdy telefon ode mnie, bo jak nie..

Kika: To wszyscy się dowiedzą?

H: Dokłądnie.

Kika: Zgoda!

Gdy skończyliśmy rozmawiać znalażłam jakąś wolną taksówkę i ruszyłam w strone willi Harrego Stylesa.

***

Na podjeździe przywitała mnie starsza kobieta. Jak się później okazało to Maria, która podczas nieobecnosci Harrego w LA zajmuje się domem. Kobieta była tak bardzo miła, że przygotował mi ciepły posiłek i pomogła zadomowić się w domu.

M: Problemy maleńka?- zapytała gdy jadłam w kuchni posiłek przyżądzony przez Nią.
Kika: Bardziej powiedziałabym błędy, których nie da się naprawic.- spojrzałam na Nia.

M: Och dziecko, błędy są dowodem na to, że się starasz.

Kika: Tylko, ze wszystko jest już stracone.- kontynuowałam.

M: Wy młodzi mówicie, teraz wszystko stracone. I tylko dlatego, ze wydaje wam się tak, bo tracicie radosć. Sądzicie, ze już nie żyjecie, lecz tak naprawdę nie jesteście nawet żywym trupem. Po prostu uciekacie przed tym co jest Wam przeznaczone.

Kika: Mówi pani o miłości?!- bardziej stwierdziłąm niż zapytałam.

M: Miłość? Pfff… Ludzie mówią, że bez miłosci nie da się żyć. Osobiście uważam, że tlen jest ważniejszy.- lekko się uśmiechneła, na co ja nie byłam jej dłuzna. Zrobiłam to samo.

- Dlatego nie podzielaj tego idiotycznego nawyku co inni ludzie.- kontynuowała.

Kika: Co ma Pani na myśli?

M: Ludzie mają potężną potrzebę, żeby czuć się lepszymi od innych. Nieważne, kim są, muszą mieć kogoś, kto byłby gorszy od nich.

Kika: ja jestem bardziej tą osobą, która czuje się gorsza od nich.- powiedziałam szczerze.

M: Właśnie to wyczułam. Dlatego dobrze, ze tu zostaniesz przez kilka dni. Naprawie Cie.

Kika: Co ma Pani na mysli?

M: Gdy rozmyslasz o zyciu musisz pamietać o dwóch rzeczach: żadna ilosć poczucia winy nie napawi błędów przeszłości i żadna ilosć nerwów nie jest w stanie zmnienić przyszłosci. A teraz koniec tego dobrego. Idź dziecino spać, jesteś zmęczona i nie próbuj nawet mówić, ze tak nie jest. Widzę to!- zabrała mi z rzed nosa talerz, a ja postanowiłam opuscić kuchnie i zamknąć się w sypialni, którą przygotowała mi Maria.

Leżąc na łóżku zauważyłam, ze mój telefon zapełniony jest wiadomosciami od Nialla. Wziełam głęboki wdech i postanowiłam je przeczytać. Kiedys będę musiała stawic czoła swoim problemom.

Od Nialler J

Byłem dzis u Ciebie w domu… Siedziałem na schodach i marzyłem tylko, żebyś znalazła dla mnie chwilę i pozwoliła mi to wszystko wytłumaczyć. Nie doczekałem się! Nie wiem czy nie było Cię w domu czy po prostu nie chciałaś ze mną rozmawiać. Nie unikniemy rozmowy, Karolina.- brzmiał pierwszy z Nich.

Od Nialler J

Nie potrafie z Ciebie zrezygnować, przepraszam. Znaczysz dla mnie za dużo!- drugi.

Od Nialler J

Kika, kurde zrozum od kiedy Cie poznałem, duzo się w moim życiu zmieniło!- trzeci. Niall nie dawał za wygrana.

Od Nialler J

Ileż dałbym, aby Cie odzyskać. Proszę o jedną rozmowę!- Horan nalegał, a ja zastanawiałam się kidy sobie odpuści.

Od Nialler J

Karolina, nawet jeśli zadzwonisz 6 miesięcy później, o 3 rano będę wciąż gotowy by odebrać, tylko nie każ mi tyle czekać!= upartość Nialla nie miała końca.

Od Nialler J

Nie wytrzymam zaraz!

Od Nialler J

Mam odpuścić?

Od Nialler J

Nie pisać?

Od Nialler J

Nie kontaktować się?

Od Nialler J

Nie czekać?

Od Nialler J

Zapomnieć?

Od Nialler J

Możesz robić wszystko. Unikać mnie, naszej rozmowy, ale ja nie zrezygnuje! Rozumiesz!- brzmiał ostatni sms.

Wiem jak musi czuć się Niall, wiec postanowiłam nie trzymać Go dłuzej w niepeności i po prostu, tak zwyczajnie odpisać mu.

Do Nialler J

Wiem, że bez Ciebie jestem życiowym kaleką, ale musisz wiedzieć, ze jestem chujową połówką. Szkoda, ze wszystko się tak potoczyło.

Przepraszam, ale nie jestem idealna i nigdy nie będę…

Daj mi czas i nie nękaj mnie wiadomosciami.. Potrzebuje czasu, żeby to przepyśleć. Tylko tyle! L

Gdy kliknełam wyślij w drzwiach pojawiła się Maria.

M: Dziecino będę już szła do domu. Przyjdę jutro z samego rana! Dobranoc!- uśmiechneła się i znikneła za drzwiami.

Zostałam sama, zupelnie sama w domu, którego zupełnie nie znam.

Już kładłam się do łóżka gdy zadzwonił mój telefon. Miałam obawy, ze to Horan, ze dalej próbował się ze mną skontaktować.. ale to była tylko Eleanor.

Kika: Hallo?- powiedziałam odbierając telefon.

El: Możesz mi do cholery powiedzieć gdzie jestes? Stoję jak kretynka pod Twoimi drzwiami i czekam aż mi otworzysz.

Kika: Zapomniałam Ci powiedzieć. Nie ma mnie w domu. Jestem w LA?

El: Gdzie Ty kurwa jesteś?!- wrzasneła do słuchawki.

Kika: W Los Angeles.- odparłam

El: Co Ty tam robisz? Jeszcze wczoraj byłaś w Londynie.

Kika: Muszę przemysleć wszystko na spokojnie.

El: Co Ty chcesz przemysleć?- zdziwiła się.

Kika: Trochę się porobiło wczoraj po Twoim wyjsciu, ale to Ci opowiem później.

El: Znowu spieprzyłaś?!

Kika: Chyba tak, ale nie chce na razie o tym rozmawiać. Mam prosbę.

El: Mów.

Kika: Zostawiłam u Matta klucze do swojego mieszkania. Proszę zabierz je i zaopiekuj się Bogdanem do mojego powrotu.

El: Zgoda, możesz na mnie liczyc, ale nie myśl sobie, ze puszczę Ci to wszystko płazem.

Kika: Kocham Cię!

El: Wiem. Trzymaj się tam.- czułam, ze się usmiecha.

Kika: Dzięki! Aaa i nie mów nikomu gdzie jestem, okej?

El: Rozumiem, że to grubsza sprawa. Będę milczeć.- powiedziała i rozłaczyła się. Kocham El za to jak kochaną osobą jest na świecie.

  

Lokalizacja: 02 czerwiec 2015, LA, USA

Nie mogłam zasnać w nocy wiec jak najszybciej wygramoliłam się z łóżka. Wziełam gorący prysznic i zeszłam na dół. Była siódma godzina, a Maria była już w kuchni.

Kika: Dzień dobry!- przywitałam się z kobietą.

M: Dzień dobry dziecino!- uśmiechneła się.

- Jak się spało?- zapytała.

Kika: Powiedzmy, ze to była długa noc.

M: Harry mówi to samo jak wraca tu po trasie. Trochę potrwa zanim przyzwyczaisz się do tej strefy czasowej.

Kika: Nie zostanę tu długo.- odpowiedziałam.

M: Tak, wiem. Harruś wspominał. Do rozpoczęcia trasy. Jesteś jego nowym supportem, tak?

Kika: Dokładnie.

M: Musi Cię lubić skoro pozwolił Ci tu zostać. Chociaż nie, Hazzuś jest dobry dla wszystkich ludzi.- mówiła.

Kika: O tak, to cudowny chłopak i przyjaciel.

M: Nic się nie zmienił, wiecznie taki sam. Nie zostawi ludzi w potrzebie.Co chcesz do jedzenia?- zapytała.

Kika: Wszystko jedno.- odparłam.

M: I co kłamiesz!- spojrzała na mnie.

- Przecież wiem, ze Harry zaraził Cię miłością do jogurtów. Proszę!- postawiła przede mna jogurt własnej roboty. Tylko się uśmiechnełam i zaczelam zajadać.

Kika: Dziękuję! Był pyszny!- powiedziałam gdy skończyłam.

M: Cieszę się, ale nie okłamuj mnie. Hazza ciagle powtarza, że muszę się jeszcze dużo nauczyć.

Kika: To Panią oszukuje!- powiedziałam szczerze.

M: Dziękuję! Przekaze mu to.

Kika: Nie to ja mu nakopie do dupy za te słowa.- wstałam od stołu.

M: Co zamierzasz dzis robić?- zapytała.

Kika: W sumie muszę się już zbierać. Pracuję dziś w studiu.

M: Ołł.. A czy Ty przypadkiem nie uciekłaś z Londynu tutaj aby odpocząć i przemysleć swoje sprawy?- zapytałą.

Kika: Niby tak, ale mój manager dal mi jeden warunek. Osta praca. Podobno pomaga na nie myślenie.

M: To chore.. Przemierzać całą kulę ziemską, aby pracować w jakis czterech ścianach. Ach te pięć minut sławy. Wszyscy jesteście tacy sami. Ja cały czas powtarzam Wam dzieciaki, ze ona minie, a Wy wtedy zostaniecie z niczym.- lekko się uśmiechneła.

Kika: Będziemy mieć wspomnienia i przyjaciół.

M: Tak, tylko niektórzy odejdą wraz z końcem sławy. Ale dobra, zmykaj! Tylko powiedz mi na którą mam zrobić obiad?- popędzała.

Kika: Nie mam pojęcia.- odpowiedziałam szczerze.

M: W takim razie przygotuję coś do odgrzania.

Kika: To bardzo dobry pomysł.- uśmiechnełam się szczerze.

M: Powiedz mi jeszcze czy sernik lubisz?- zdziwiło mnie to pytanie.

Kika: A umiesz robić?- zapytałam.

M: Nie, ale jak lubisz to ja się nauczę.- nic nie odpowiedziałam. Podeszłam do tej przemiłej kobiety i pocałowałam ją w policzek. Jest kochana, a Harry ma szczescie, ze ma kogoś takiego przy sobie.

***

Idąc korytarzem studia, do którego dotarłam z lekkim opóźnieniem czytałam smsa od Harrego.

Od Harry

Nie chce nic mówić, ale wszyscy tu tęsknią za Tobą cholernie!- uśmiechnełam się czytajac tego krótkiego smsa. Już miałam mu odpisać gdy wpadłam na kogos. Przewróciłam się rozwalając swój telefon. Osobnik na którego wpadłam zaczął zbierać mój telefon.

Kika: Przepraszam bardzo! Nie zauważyłam Pana.- mówiłam podnosząc się z ziemii.

- Karolina?!- powiedział znajomym głosem. Spojrzałam do góry i ujrzałam…

Kika: Zedd?!- od razu Go przytuliłam.

Z: Nie wiedziałem, ze jesteś w LA?

Kika: Wczoraj przyleciałam.

Z: Na długo?- ponownie zapyał.

Kika: Na raptem kilka dni.

Z: Kurcze, nie wiesz jak się cieszę, ze ponownie możemy porozmawiać. Tęskniłem za tym, a tak naprawdę nie miałem numeru aby się odezwać.

Kika: Faktycznie, nie wymieniliśmy się nimi.

Z: Zatrzymałaś się w hotelu czy w willi tej co ostatnio?- zaczął wypytywać.

Kika: U Hazzy, jestem tu inkognito.- puściłąm mu oczko.

Z: A On przypadkiem nie poleciał do Londynu?- zdziwił się.

Kika: Tak.

Z: Rozumiem, ze chata wolna.

Kika: Nie mów tak, Ona jest potężna. Bałam się tam dziś sama spać.- chłopak cicho się zaśmiał.

Z: W sumie już wychodzę, ale może spotkamy się jakoś?- zaproponował.

Kika: A masz coś teraz ważnego do roboty?- zapytałam.

Z: Przymiarka garnituru i wtedy jestem wolny. Dlaczego pytasz?

Kika: Będę tu pracować przez kilka godzin. Może jak załatwisz swoje sprawy, przyjedziesz tutaj i spędzimy razem popłudnie?- zaproponowałam.

Z: Zgoda!- usmiechnał się.

- Widzimy się za jakieś trzy godziny.- pozegnaliśmy się i każdy z osobna ruszył w dalszą drogę.

POV Zedd

Dokładnie po trzech godzinach wróciłem do studia, Karolina jeszcze nad czymś pracowała więc rozsiadłem się na kanapie i postanowiłem za nią poczekać. Ze studia po moim przybyciu wyszliśmy dopiero po dwóch godzinach, ale nie miałem jej tego za złe. Lubię z Nią spędzać czas, jest naprawdę miła.

Kika: Bardzo Cię przepraszam, ze musiałeś tyle czekać.- powiedziała gdy szliśmy w stronę mojego samochodu.

Z: Przestań, nic się nie stało. Wiem jak wygląda praca w studiu i nie masz o co się martwić. Może za jakiś czas Ty będziesz musiała tyle czekać na mnie.- uśmiechnąłem się.

Kika: W sumie masz rację. Zapewne wtedy też poczekam.- powiedziała gdy otwierałem jej drzwi od mojego samochodu.

Z: Gdzie jedziemy?- zapytałem zajmując miejsce za kierownicą.

Kika: Hmmm…- brunetka zaczęła myśleć.

- Obiecałam Marii, gosposi Harrego, ze zjem w domu, wiec zapraszam do siebie.. Eee.. to znaczy do Stylesa.- poprawiła się.

Z: Zgoda, w takim razie prowadź.- odpaliłem silnik.

Kika: Wolę podać Ci adres.- uśmiechnęła się, a ja ruszyłem w drogę.

Miło spędziliśmy czas w samochodzie rozmawiając o tym co wydarzyło się gdy się nie widzieliśmy. Karolina opowiadała o swoim wyjeździe do Barcelony i parapetówce, w którą wkręcił ja jej przyjaciel. Ja również opowiedziałem jej coś ze swojego życia.

***

Maria naprawdę jest pozytywną postacią tego domu. Karolina ma rację, ze Harry ma szczęście, ze posiada tą kobietę. Opowiadała nam przeróżne rzeczy ze swojego życia, a potem gdzieś poszła. Nie chciała nam podobno przeszkadzać. Dlatego z Karolina wykorzystaliśmy piękny dzień i rozsiadaliśmy się wygodnie na leżakach w ogrodzie wykorzystując wszystkie promienie słońca.

Z: To od czego tak strasznego uciekłaś aż tutaj?..- zacząłem mówić wpatrując się w słońce.

Kika: Aż tak widać?- odpowiedziała mi pytaniem na pytanie.

Z: Ostatnio mówiłaś, ze nie podoba Ci się LA i nie chciałabyś wrócić tu za żadne skarby, a tu proszę.. Musiało się cos wydarzyć..- spojrzałem na Nią.

Kika: Bo wydarzyło.- powiedziała wpatrując się przed siebie.

Z: Mów, obiecuję zostawić to dla siebie.- nalegałem.

Kika: Tylko to nie jest proste. Jak mam powiedzieć, ze pocałowałam swojego przyjaciela.

Z: Normalnie, chyba, ze Ci na Nim zależy?

Kika: Cholernie!- odpowiedziała.

Z: To w takim razie dlaczego uciekłaś?- ponownie na Nią spojrzałem. Tym razem nasz wzrok napotkał siebie.

Kika: Bo w jego lazurowych oczach zawsze było coś dziwnego gdy przechodziłam obok. Jakby uśmiechały się same, były takie pełne miłości. Ale teraz nie mogę ocenić jak patrzy. Czy chłodno czy ciepło.  Nigdy się tego nie dowiem bo NIGDY nie będzie mój.- odpowiedziała.

Z: W takim razie to nie Harry, On nie ma niebieskich oczu. Znam Go?

Kika: Sądzisz, ze zatrzymałabym się u Hazzy gdybym podkochiwała się w Nim?- spojrzała na mnie.

Z: No, fakt. To głupie.- przyznałem jej racje.

Kika: Właśnie.- lekko się uśmiechnęła.

Z: No cóż.. Każdy mężczyzna, każda kobieta ma słabość do jednej osoby na całym świecie. Gdyby ona zadzwoniła i powiedziała “Przyjedź do mnie, chcę być z Tobą” zerwalibyśmy się z końca świata, aby to zrobić. Aby z nią być.

Kika: Właśnie.. Czuję, ze mnie dobrze rozumiesz.

Z: O tak i uwierz, u mnie nie skończyło się to fajnie, bo dzisiaj jak mnie widzi to nawet nie patrzy na mnie.

Kika: Nie śniłam nawet o tym, że tak sie los potoczy, a teraz boję się, ze gdy spotykam go pod blokiem nawet nie spojrzy w oczy.- powiedziała smutno.

Z: Każde rozstanie boli…- burknąłem.

Kika: Tak bardzo potrzebuję kogoś silniejszego psychicznie ode mnie. Chce wreszcie poczuć się bezpiecznie.- rozmawialiśmy szczerze.

Z: A ja już kilka razy zaczynałem od zera, dlatego skąd mam mieć pewność, że mój następny związek skończy się inaczej teraz?- zadałem jej pytanie, a właściwie zadałem je sobie.

Kika: Czasem musisz przetrwać smutną noc, smutne pare dni, a potem znowu wszystko jest w porządku, przynajmniej tak mówi Maria.- powiedziala brunetka.

Z: Mogę Ci coś zdradzić?- zapytałem.

Kika: Jasnę, obiecuję milczeć jak grób. Nikomu nic nie powiem.- przyżekła Kika.

Z: Gdy zerwałem z Seleną nie jadłem. Płakałem. Krzyczałem. Tęskniłem. Liczyłem kości. Patrzyłem przez okno. Paliłem. Piłem kawę. Osądzałem. Obwiniałem. To był mój dzień. Każdy taki sam.- w końcu to z siebie wyrzuciłem.

Kika: Niby jeśli nie możesz dzis nikogo kochać, przynajmniej postaraj się nikogo nie skrzywdzic. Tak mówił Stephen King.- spojrzała na mnie. Postanowiłem to dokończyć.

Z: Właśnie, tylko mówił.- odparłem smutno.

Kika: Teraz ja Ci się do czegos przyznam.- powiedziała.

- To ja uciekłam przed zaangażowaniem, bałam się tego.. Ale co z tego skoro ciągle pamiętam sposób w jaki na mnie patrzył, ten łobuziarski wzrok, aż miałam ciarki. On ma to coś czego nie miał nikt inny.- powiedziała z wielką fascynacją. Chłopak, w którym zakochała się ta dziewczyna ma wielkie szczęście, bo w końcu i tak skończą ze sobą.

Z: Nie żałujesz, ze tak gwałtownie zaareagowałaś?- zapytałem

Kika: Nie ma nic smutniejszego i bardziej zniechęcającego niż szczęście, co przyszło za późno.

Z: Skad to wiesz? Może to Ty nie dałaś mu szansy?- zapytałem.

Kika: Przecież ja Go będę wiecznie ranić..- odparła bez zastanowienia.

Z: A myslisz chociaż o Nim? O tym co On czuje?

Kika: Skłamałabym twierdząc, że o Nim nie myślę. Myślę. Czasami są takie dni, gdy jest w każdej godzinie, i takie godziny, gdy jest w każdej minucie. Wciąż jeszcze zdarza mi się zasypiać i budzić się z Jego imieniem na ustach. I mimo tego, że jestem świadoma…Jego nieobecności, i tego, że nie pojawi się nagle tuż przed moimi oczami, to często łapię się na tym, że wypatruję Jego twarzy w ulicznym tłumie.

Z: Ty jestes w Nim szczerze zakochana i nie wiem dlaczego nie chcesz tego przyjać do swojej wiadomości.- zaczałem mówić.

- Nie sądzisz, że w życiu warto mieć odwagę: Warto mówić “Dzień Dobry” obcym ludziom, warto zrobić sobie wstyd na oczach wszystkich ludzi, warto mieć przyjaciół i wrogów też warto mieć. Warto czasem nie wziąć parasola, gdy pada deszcz, warto nie doczytać książki i wrócić do niej po latach, warto pisać wiersze nawet te nie udane. Warto wskoczyć do jeziora w ubraniu, warto śmiać się na ulicy bez powodu, warto czasem niczego nie tłumaczyć. Warto udawać czasem głupków chociaż wiemy dobrze o co chodzi. Warto słuchać każdej muzyki, warto marzyć, warto zgubić się w obcym mieście, warto poznać nowych ludzi, i zapomnieć o starych znajomych, warto napisać list i go nigdy nie wysłać. Warto być realistą, pesymistą, optymistą. Warto zadzwonić o 1 w nocy do przyjaciółki i się wypłakać, warto pójść na samotny spacer, warto zapalić znicz na opuszczonym grobie. Warto żyć i nie pytać dlaczego.- skończyłem.

Kika: Ja to wszystko wiem, Zedd.- przyznała mi racje.

- Nie wiesz jak bardzo chciałabym, żeby zadzwonił kiedyś do mnie w nocy i rzucił krótkie ‘Czekam w samochodzie.’Nikt nie wiedziałby, że wyszłam, że był ze mną, że spędziliśmy tę noc poza obowiązującą, realną rzeczywistością. Pojechalibyśmy w te miejsca, które stały się kiedyś nasze, przesłuchalibyśmy wszystkie te piosenki, które nadal coś znaczą, a On przypomniałby mi dlaczego to właśnie Jego wtedy wybrałam. Ale tak nie będzie. Nigdy nie będę w stanie się przełamać.- po jej policzku popłyneła łza.

Z: Tak bardzo chciałbym Ci powiedzieć, że nie masz udawać ze jest dobrze. Nie zakochiwać się. Nie wierzyc ludziom. Nie ciać się. Nie płakać po nocach. Nie łudzic się. Nie mówić, ze to nie boli. Nie przywiazywać się. Nie okłamywać siebie. Nie głodzic się. Nie dawać się oszukać. Nie mówić, ze nie dasz rady. Nie mówic, ze nie wiesz jak kochać. Nie kryć smutku. Nie bać się ludzi. Nie dawać im satysfakcji. Nie bać się rozczarować. Nie mówic, ze nie dam rady. Nie ma sytuacji bez wyjscia. Wszystko jest przeciwko Nam, a my musimy stawic temu czoła.- podeszłem do jej lezaka i usiadłem obok Niej.

- Dlatego ksieżniczko wierzę w Ciebie. Masz dać radę, nie dla siebie, ale dla innych. Pokaż że można.- zachęcałem ja do walki.

Tak dobrze Nam się rozmawiało, ale jak zawsze przerwał mi mój telefon. Zupełnie zapomniałem o dzisiejszym wieczorze.

Z: Cholera!- warknąłem.

POV Karolina

Tak dobrze rozmaiwało mi się z Zeddem, czułam, ze w końcu ktoś mnie wysłucha, posłucha o moich obawach i nie będzie pouczał. Czuje, ze Zedd ma podobne problemy, ale nie jest jeszcze gotowy, aby się na nie otworzyc. Było naprawdę miło do momentu, aż Zedd nie warknął.

Z: Cholera!

Kika: Cos się stało?- zapytałam z troską.

Z: Zupełnie zapomniałem, ze obiecałem pojawić się dziś na imprezie DJ-ów w Beverly Hills, a zupełnie nie mam ochoty spotkać się z Seleną.- nie skomentowałam tego. Zapanowała cisza.

- Rozumiesz? Kurwa jak ja ja znowu zobaczę, uśmiechnietą, pewna siebie. Moja Sel to ponownie prawie się popłacze, bo kurwa tak mi przykro będzie.- zrobiło mi się zal.

Kika: Musisz iść?- zapytałąm ponownie.

Z: Obiecałem, a jeśli tego nie zrobie to managment się wkurwi!- powiedział smutno opierajac swoja głowę o ręce.

Kika: Jeśli chcesz mogę iść z Tobą. I tak nie mam nic lepszego do roboty.- powiedziałam.

Z: Nie chce Cię narażać na nieprzyjemnosci.

Kika: Jakie nieprzyjemnosci?- zdziwiłam się.

Z: Media mogą pomyśleć, ze jesteśmy razem, a Sel może się wkurzyc.

Kika: Pieprze media i Sel. Jeśli chcą mogą pomyśleć, z ejesteśmy razem. Nie mamy nic do stracenia. Oboje jesteśmy wolni.- zachecałam Go.

Z: Tylko, ze Ty jesteś zakochana w swoim przyjacielu.

Kika: I tylko Ty o tym wiesz, wiec… Zastanów się dobrze.- spojrzałam na Niego z pod byka.

Z: Serio chcesz udawać moja dziewczynę?

Kika: Eheee!- pokiwałam głowę.

Z: Ron się nie wkurzy?- chcyba się czegoś obawiał.

Kika: Pieprzyc Rona, pieprzyc Sel i pieprzyc media! Zabawmy się.. Nie tylko imprezą, ale tez ich kosztem! Niech myślą co chcą! Umowa?- wyciagnełam do Niego ręke.

Z: Dobra, ale nie obwiniaj mnie jeśli cos pójdzie nie tak.- podał mi sowja dłoń.

Kika: Daj mi godzinę.- wstałam z lezaka i ruszyłam do łazienki.

***

Zgodziłam się na ten układ, bo żal mi Zedda. Jest tu sam, zupełnie sam. A ta cała sytuacja Go przerasta. Nawet ja nie chciałabym stawic czoła swojemu byłemu, a Selena nie wydaje się być dziewczyną, która nie lubi szokować. Nie chce zostawiać mojego przyjaciela samego wiec nic się nie stanie jak poudajemy troche że jesteśmy sami. Gdy byłam gotowa, zauważyłam, ze mam trzy wiadomosci od Nialla. Miał mi dać czas na przemyślenia, a tu proszę. Schodząc do samochodu zaczełam je czytać. Zedd był już gotowy, wiec od Hazzy jechalismy prosto na miejsce gali.

Od Nialler J

Wiem, ze prosiłaś mnie o chwile do namysłu, ale chce się już z Tobą spotkać, chcę Cie przytulic i nigdy nie puścić. Tak w chuj mocno tęsknie ze boli mnie to fizycznie, nie wiem co bym bez Ciebie zrobił, tak mocno teraz płaczę, bo tak mocno Cię kocham, anie mogę być przy Tobie.- wiem co czuje Niall, ja też chyba to czuję, ale chce to na spokojnie przemyśleć,a On mi tego nie ułatwia.

Od Nialler J

Mógłabym z Tobą spróbować, widzę coś w Twoich oczach,

to przyciąga jak magnes, można się zakochać.

Czy zechcesz mi dać szanse?- dlaczego wszystko nie jest takie proste! Tak bardzo chciałabym się przełamać i dać Nam szansce.

Od Nialler J

Nie wyobrażam sobie zycia bez Ciebie kochanie. Jesteś jednym sensem mojego pojebanego życia. Nie chce zyc w świadomosci, ze jesteś przeze mnie smutna. Przepraszam za wszystko.- może ktoś powiedziałby, ze Horan brzmi jak jakos idiota. Nie prawda, wydaje mi się ze próbuje mi to wszystko wytłumaczyć i dać do zrozumienia, ze nie jestem sama.

Z: Jesteśmy!- przerwał moje rozmyślenia Zedd.

- Jesteś pewna, ze chcesz to zrobić?- ponownie przemówił.

Kika: Zróbmy to i pieprzmy konsekwencje.- uśmiechnełam się.

***

Fotoreporterzy gdy zobaczyli mnie i Zedda idących za ręke zaczeli szaleć. To było chore, co chwile szeptali co Nas łączy i jak długo to trwa. Nie ukrywam, ale bałam się, ze zaraz posikam się ze smiechu. Zedd miał podobnie, bo co chwile jego kaciki ust się unosiły. Spędziliśmy na ściance jakieś pietnaście minut. Pozowalismy razem i osobno. Fleszów nie było końca, a ja w końcu poczułam, ze mam nad tymi wszystkimi ludźmi przewagę. To było budujące! Oczywiście Zedd nie byłby sobą gdyby nie ukrył przede mną faktu, ze oprócz obecnosci na tej gali wręczać będzie nagrodę, grał i został nominowany w dwóch kategoriach. Jie zdążyliśmy usiąść wygodnie na swoich miejscach gdy mój partner powiedział, ze musi zostawić mnie na chwilę samą, bo musi wręczyc nagrodę. Cały czas byłam skupiona na tym co się działo na scenie, a gdy Zedd wrócił po wręczeniu nagrody Davidzie Guett’cie uśmiechnełam się.

Z: Teraz będzie kategoria, w której jestem nominowany.- powiedział do mojego ucha, a ja zauważyłam, ze się trochę stresuję. Złączyłam nasze dłonie, aby dodać mu otuchy. Lekko się uśmiechnął całując moją dłoń. Jest uroczy!

- W kategorri Najlepszy DJ roku, nagrodę otrzymuje Zedddd!- krzykneła jakaś młoda dziewczyna.

Spojrzałam na Zedda, był lekko zdziwiony. Cały czas siedział na swoim miejscu. W ogóle się nie ruszył, dlatego wtałam. Kamera zwrócona była teraz na mnie. Podniosłam Zedda i mocno Go przytuliłam. Chyba dopiero wtedy zrozumiał co tak naprawdę przed chwilą się wydarzyło. Gdy w końcu udało mu się dotrzeć na scenę zaczął mówić.

Z: Wow! Niespodziewałem się tego.- był cały czas zszokowany.

- Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego, ze mogę tutaj dzisiaj stać. Faną za oddawanie na mnie głosów i za to, że docenili mój trud włożony w każdą płytę.- usmiechnełam się, bo to było miłe z jego strony.

- I przede wszystkim kobiecie, która mi dzisiaj towarzyszy. Jest ogromnym wsparciem dla mnie.. Dziękuję Ci za to, ze jesteś i mnie wspierasz, jesteś najlepszą rzeczą, która przytrafiła mi się w moim życiu.- Eeeee… zaraz, zaraz.. Czy On nie mówi o mnie. Chyba zrobiłam się czerwona, bo to było taie Awww!

Zedd zszedł ze sceny i wrócił na swoje miejsce, jeszcze raz pogratulowałam mu całusem w policzek za zdobycie nagrody.

Tego wieczoru Anton królował na scenie. Zdobył również nagrodę za duet roku. Nie będę ukrywać, ze jestem z Niego dumna. W sumie to przecież mój chłopak.- mówiłam sobie w myślach.

Z: Karolina właśnie powiedziałą mi, ze wymiatam dziś i zostawiam konkurentów z tyłu. Dziękuję Tobie, fanom i wszystkim ludziom, którzy pracują na mój sukces. Kocham Was!- krzyknął na końcu, a ja zaczełam klaskać z resztą Sali.

Ostatni raz Zedd na scenie pojawił się gdy wraz z Foxes’em wykonywał swój nowy utwór. Mój przyjaciel wykonuje klubowe utwory, a sala wypełniona mnóstwem osób siedzi na swoich miejscach. Czy my przypadkiem nie powinniśmy się bawic? Wstałąm i zaczełam poruszać się, tańczyc i skakać w rytm piosenki, którą wykonywał Zedd ze swoim przyajcielem. Chłopak to zauważył, wskazał na mnie palcem, zagrzał resztę gosci, aby poszli w moje ślady co mu się udało i wysłał mi całusa. Właśnie rozgrzałam publicznosć do czerwoności, Ow yeah! Louis będzie ze mnie dumny.

***

Anton miał rację pojawiajac się na bankiecie po gali natrafiliśmy na palący wzrok Seleny i jej przyjaciół. Widziałam również Justina Biebera, ale nie interesowało mnie to. Poproszono mnie i Zedda o krótki wywiad wiec razem skupilismy się na dziennikarce, która zadawała Nam pytania.

- Brawo Zedd, byłeś nomionowany w dwóch kategoriach i w tych kategoriach wygrałeś. Jak się czujesz zostawiając konkurentów w tyle?

Z: Czuje jeszcze mnóstwo pozytywnych emocji, ten wieczór należy dzis do mnie i nie chce tego ukrywać, ale przede wszystkim dzisiejszy sukces zawdzieczam ciężkiej pracy.

- Praca, pracą, ale powiedz jak zamierzasz odpoczać? Znajdziesz krótki czas na urlop?

Z: Bardzo bym chciał, ale pracuje z kilkoma wykonawcami nad nowymi utworami. Dlatego wakacje spedzę zapewne w studiu.- spojrzał na mnie.

- Dobrze, nie będę ukrywać, ze oprócz wygranej Zedda to Twoja towarzyszka jest na tapecie dzisiejszej gali. Długo się znacie i co Was tak naprawdę łączy.

Z: Poznałem Karolinę kilka tygodni temu przez zupełny przypadek. Kika: Dokładnie, to była scena jak z jakiegoś romantycznego filmu.- dokończyłam.

- Filmu z Happy Endem?- zapytała kobieta.

Kika: To się okaże.

- Ale jestescie razem?

Z: Oboje postanowiliśmy nie rozmawiać o tym co Nas łaczy. To nie czas na to..

Kika: Dokładnie, dzis zamierzamy uczcić wygraną Zedda. A to co Nas łączy lub nie łaczy i tak z czasem ujrzy swiatło dzienne.- powiedziałam tajemniczo.

Reszte wieczoru spedzilismy razem w towarzystwie przyjaciół chłopaka.

Lokalizacja: 03 maj 2015, Londyn, UK.

POV Niall

Od kilku dni jestem jakiś nieobecny. Rozmowa z Liamem miała pomóc, a ja tak naprawdę czuję, ze chyba się osmieszyłem. Sam nie wiem co o tym sądzic. Może nie powinnienem się jej tak narzucać. Dać czas so przemyślenia. Sam nie wiem. Chciałem dzis o tym nie myśleć i skupić się na czymś. Tylko po prostu nie potrafiłem. Rozłożyłem się na kanapie w salonie właczajac telewizor na jakiejś muzycznej stacji.

- Kristina Krys, witam serdecznie. Zaczynamy wiadomosci z życia gwiazd.- tętniał mi w uszach głos prowadzacej jakis durny program.

- Wczoraj w słonecznej Kaliforni odbyla się kolejna gala, która miała na celu uhonorowanie najlepszych DJ’ów na swiecie. Na gali oprócz znanego szerszej publiczności Davida Guetty pojawili się nowi artysci. Ci z młodego pokolenia, którzy szturmem podbijają światowy rynek muzyczny. Na tegororocznej gali największym wygranym okazał się rosyjsko- niemiecki DJ znany pod pseudonimem Zedd. Ten niespełna 25 letni DJ oprócz tego, że zgarnął dwie statuetki pokazał światu swoja nową i piękną partnerkę.- już chciałem wyłaczyć telewizor gdy pojawiający się w pokoju Deo powiedział.

D: Ooo Kika.- wskazał na telewizor. Po raptem kilku sekundach mój wzrok również utkwił w telewizorze.

- Jak się okazało, nową miłością przystojnego Antonego jest 21 letnia wokalistka zespołu Dream, która współpracuję również z brytyjsko- irlandzkim boysbandem One Direction. Dziewczyna opróćz tego, ze powaliła na kolana meską część publiczności szczerze pokazała, ze jest dumna ze swojego chłopaka i po każdej wygranej nie oszczędzała w jego kierunku czułości.- w tym momencie pokazano jak oboje trzymają się za ręce i Karolina przytula chłopaka gdy ten odbierał nagrodę.

- Chłopak nie był dłużny i przed milionem telwidzów i gwiazd zebranych w Beverly Hills podziękował swojej pięknej towarzysce za wsparcie. Nie można pominąć także faktu, ze podczas swojego występu wysłał całusa do sektoru, w którym znajdowała się jego ukochana.- mówiła kobieta w telewizji. Deo ze zdziwienia aż usiadł obok mnie.

D: O kurw…- nie dałem mu dokończyć.

N: Cicho!- warknąłem podgłośniając telewizor.

- W trakcie after party para zapytana o to czy są parą nie zaprzeczyła, ani nie potwierdziła, ale gesty które wykonywali względem siebie mówią wszystko. Show biznes i świat muzyczny po potwierdzeniu zwiazku przez Calvina Harisa i Taylor Swift z dniem wczorajszym powitało nową parę. Cała ekipa telewizji MTV życzy parze artystów szczęścia i spełnienia wszystkich marzeń nie tylko tych zawodowych.- nie oglądałem do końca. Wyłączyłem telewizor.

D: No co robisz?!- krzyknął Deo.

- Oglądałem.- mówił dalej.

Czasami widząc coś co łamie Ci serce, jesteś w takim szoku, ze patrzysz w jeden punkt i masz ochotę się rozpłakać.

D: Wszystko w porządku?- przerwal mi Deo.

N: Tak. Jest kurwa fantastycznie.- warknąłem wstając z kanapy.

D: Chodzi o Karolinę?- zapytał.

N: Nie pytaj o Nią!- spojrzałem na swojego przyjaciela.

D: Cieżko jest widzieć osobę, którą kochasz z kimś innym, prawda?- ponownie zacząl.

N: Och zamknij się w końcu!- krzyknąłem wchodząc po schodach.

D: Pamietaj, ze zawsze jest cieżko, zanim zacznie być pięknie.- próbował mnie pocieszyc. A prawda jest taka, ze jeśli ktoś nie reaguje na Twoje uczucie, odpusć. Nie proś, nie pytaj, nie walcz. Tak często człowiek nie widzi, ze powinien isć dalej. Zamknąłem się w swoim pokoju.

Lokalizacja: 03 maj 2015, LA, USA.

Po wczorajszym wieczorze Zedd został na noc u mnie w domu. Nie, nie! Nic z tych rzeczy, Zedd spał w sypialni obok.

Z: Hej!- powiedział chłopak gdy pojawiłam się na śniadaniu.

Kika: Cześć, co tam?- uśmiechnełam się do przyjaciela.

Z: Cały internet huczy od plotek o Nas.- powiedział poważnie.

Kika: To chyba dobrze..- przysiadłam się do Niego.

Z: To zależy czy tego chciałaś?

Kika: Oczywiście. W końcu czuje, ze to ja bawie się kosztem mediów. To takie fascynujące!- rozmarzyłam się.

Z: Mów lepiej jakie plany mamy na dziś?- zmienił temat.

Kika: Nagrywam dzis teledysk, a Ty?

Z: Nie mam nic szczególnego i zastanawiam się czy nie mogłbym Ci towarzyszyc?- zaproponował.

Kika: Właśnie chciałm Ci to zaproponować. Lece się przebrać i jedziemy.- wstałam od stołu i ruszyłam na górę.

***

Pod halą gdzie miałam nagrwać dzis teledysk było już mnóstow fanów i dziennikarzy.

Kika: A Oni tu czego?- wskazałam na dziennikarzy gdy Zedd parkował samochód.

Z: Zgadnij. Szukają sensacji.- spojrzał na mnie.

Kika: W takim razie dajmy im tego czego chca.- uśmiechnełam się zawadzko.

Z: Jesteś szalona.- powiedział wysiadajac z samochodu. Okrążył samochód, otworzył mi drzwi i trzymajac się za ręce ruszyliśmy do środka.

- Witam, jestem Alex i będę dzis kręcić Twój teledysk.- przedstawił się 40 letni mężczyzna.

Kika: Karolina, a to mój…- przerwał mi.

- Chłopak. Wiem, cała Kalifornia żyje wczorajszymi wydarzeniami. Więc zaczynajmy.

Kika: Zgoda.

A: Dostałem materiały od Twojego managera na temat tego jak chce aby wyglądał ten teledysk i powiem szczerze ten tekst nie pasuje do tej całej otoczki Rona.- kontynuował.

Kika: To co zamierzasz.

A: Jeśli się zgodzisz mam inny pomysł na ten teledysk.

Kika: Jasne.- uśmiechnełam się.

Z: Zdradzisz nam ten pomysł.- dołączył Zedd.

A: Nie chce przepychu i taniej tandety. Zróbmy tak, fryzjerzy zepna Ci włosy w kucyka, makijażyści zrobią delikatny makijaż i po prostu zaśpiewasz na czarnym tle.

Kika: To wszystko?- byłam zdzwiona.

A: Tak, będę kamerować tylko Twoja twarz. Wydaje mi się że przekaz tej piosenki nie potrzebuje niczego więcej. Piszesz się na to?- zapytał.

Kika: No nie wiem..- byłam nie zdecydowana.

Z: Zróbmy tak. Nagrajmy malutki kawałek tego teledysku i potem zadecydujemy.- Zedd jako jedyny myślał trzeźwo.

Całą ekipa postarała się i po godzinie byłam gotowa do zdjeć. Stanełam na tle czarnego płutna gdy ponowinie przemówił Alex.

A: W Stanach są dwie możliwości nagrywania teledysków. Pieprwsza udajesz, ze śpiewasz i poruszasz tylko ustami i druga, po prostu śpiewasz. Którą wybierasz?

Kika: Czyli nie masz nic przeciwko, abym sobie śpiewała.

A: Pewnie, ze nie. Mogę załatwić Ci nawet niewidoczny odsłuch, abyś słyszała muzykę.- tak jak powiedział tak zrobił, a ja po niespełna minucie byłam gotowa do nagrywania.

https://www.youtube.com/watch?v=W3iraAfSMGo

Kika: She doesn't love you - like I do

She doesn't have my name

However she tries to act like it

She'll never be the same

But she's new and she's beautiful

You've never been in a fight

Yeah, it's awfully perfect now

But you just know deep inside

She is not me

She is not me

She is not me

Baby

She is not me

Does she?

Make you feel wanted - like I did?

Make you feel like you're the one

thing that matters?

You let her head rest on your chest

But when you close your eyes

You'll be seeing my face again

I'll be crossing your mind

You'll be dreaming of places we went

And then you'll wake up to find

That she is not me

She is not me

She is not me

Remember

That she is not me

She is not me

She's not me

Said I wonder now

Yeah, I wonder how you've been

Are you happy?

Is she still the one?

Are you having fun?

Is it for real?

Baby

Cause I'll be waiting here

Another week or month or year

If you're lonely

God I wish I knew everything

About the two of you

Won't you tell me?

Does she have any humor?

Does she laugh at your jokes?

Can she look past the rumors?

Does she know how it goes?

Or is it none of my business?

Do you go to the movies?

Do you make out in the park?

Do you stay up for hours?

And just talk and talk?

Or is it none of my business?

Does she know bout the bracelets?

There were two of a kind

Did you save did you save it?

Like I did mine?

Or is it none of my business?

Would it make any difference

if I got you alone?

If I called would you listen?

Would you hang up the phone?

Or is it none of my business?

None of my business

Is it none of my business?

None of my business

Is it none of my business?

She's not me - and she'll never be, never be, never be

She's not me - and she'll never be, never be, never be

She's not me - and she'll never be, never be, never be

She's not me - and she'll never be, never be, never be- tak jak mówił Alex ten jego pomysł jest genialny. Przekonałam się do jego pomyslu i razem postanowiliśmy nagrać taką wersje.

Nagrywanie teledysku zakończyliśmy po  godzinie 16. Padałam na twarz, ale Zedd obiecał mi duze lody w jednej z lodziarni w LA. Zdecydowanie mnie przekonał..

POV Zedd

Siedzieliśmy w lodziarni zajadając się lodamii duzo rozmawiając.

Z: Będę za Tobą tęsknił i za Naszymi rozmowami.- powiedziałem szczerze.

Kika: Przestań! Zawsze możesz mnie odwiedzić w trasie.- uśmiechneła się.

Uwielbiam jej podejscie do życia, przeżyła duzo ale się nie poddaje. Idzie dalej, do celu.

Z: Uwielbiam Cie, Twoje poczucie humoru i to, ze nie poddajesz się.- ponownie zabrałem głos.

Kika: To nie prawda. Zdziwiłbyś się, jakbyś poznał prawdziwą mnie.- zaczyna się powaznie.

Z: Przeciez Ty nie potrafisz nienawidzic ludzi?

Kika: Zdziwiłbyś się. Nienawidze egoistow. Nienawidze bezdusznych skurwysynow. Nienawidze udawania. Nienawidze kurestwa. Nienawidze samotnosci. Nienawidze mojej pierdolonej wrazliwosci, ktora mnie gubi. Nienawidze tego, ze tak szybko potrafie sie do kogos przywiazac. Nienawidze, ze moje marzenia niszczy skurwiala codziennosc i lek przed porazka. Nienawidze tego bolu, gdy nie potrafie komus pomoc. Nienawidze, gdy moj idealnie zaplanowany dzien nagle sie pieprzy. Nienawidze, gdy moje plany nie wychodza. Nienawidze, gdy nagle dostaje wiadomosc, ktorej bym sie nigdy nie spodziewala. Nienawidze tego, ze czasami czas ucieka mi przez palce, i nie moge go zatrzymac. Nienawidze smutku w oczach tych, ktorych kocham. Nienawidze bezsilnosci, ktora mnie pochlania kazdego wieczoru.- zdziwiłem się gdy zaczeła wymieniać co wkurza ją na tym świecie.

Z: Wow!- podsumowałem.

Kika: Nie słyszałeś, ze to cłe życie działa jak domino. Jeśli już pierdoli się jedna rzecz, reszta idzie w jej ślady.- podniosła brew do góry.

Z: Wolę myśleć, ze życie jest piękne, ze noc to inny wymiar. Kobiety w nocy są piękniejsze. Bardziej pewne siebie, mocniej zmysłowe i seksowne. Mężczyźni w nocy są mądrzejsi i (bardziej) męscy. Jedzenie smakuje w nocy zupełnie inaczej. Wszystkie smaki wędrują zmysłami dokładniej, ostrzej, głębiej. Samotne noce są bardziej samotne niż najsamotniejsze dni. Nocą filmy bardziej wzruszają, rozmowy bardziej się kleją, a esemesy najlepiej wyglądają.- lekko się uśmiechnąłem, a dziewczyna spojrzała na mnie tylko tymi swoimi duzymi zielonymi oczami.

***

Wieczorem udało mi się namówić Kikę, aby towarzyszyła mi dzis w pracy. Występuje w jednym z klubów na plazy w LA i bardzo zależało mi na tym, aby mi towarzyszyła. Chce jej pokazać inną muzykę, którą wykonuję na co dzień.

Kika: To jest konieczne?- protestowała.

Z: Proszę Cie to dwu godzinny koncert, a jeśli Ci się nie spodoba możesz wrócic szybciej.- zachecałem.

Kika: No dobra, ale nie oczekuj ode mnie za wiele.

Po godzinie byliśmy na miejscu, a Karolina nie wydaje się nawet na zagubioną. Szybko wkręciła się w mój styl muzyczny i z czasem zaczeła nawet szaleć na parkiecie. Byłem szczęśliwy, ze tak bardzo jej się spodobało.

Kika: Padam na twarz..- powiedziałą podchodząc do mojej konsoli.

Z: Masz, napij się.- podałęm jej wodę.

Kika: Usiadę tam.- wskazała na jedna ze skrzyń. Pokiwałem tylko głową.

POV Karolina

Od godziny byłam w klubie z Zeddem, w którym grał koncert. Zmeczona po półgodzinnych wigibasach zajełam miejsce na jednej ze skrzyń. Postanowiłam sprawdzic swój profil na twitterze. Panowała tam jakaś wielka kłótnia opisana hasthagiem #KikavsSelena. O co kurwa chodzi?- zastanawiałam się.

Nie zajeło mi dużo czasu kiedy odnalazłam twitta Seleny, w którym oskarża mnie o to, ze buduję karierę kosztem nowego zwiazku. Podobno jestem z Zeddem dla sławy i dzieki niemu mam zamiar wypromować nową płytę Dream.Absurd! Nie wytrzymałam i ponownie moim życiem zawładneła wredna Karolina.

I kto to mówi @selenagomez?! Czy to nie Ty od kilku lat budujesz swoją sławę na zwiazku ze swoim ex?!- napisałąm, a po chwili mój tweet został podany dalej lub dodany do ulubionych. Chyba Selena się wkurzyła, bo odpisała mi:

@Kika coś sugeruje? Nie wiedziałam, że wytaczam nowe trendy i tak bardzo chcesz się na mnie wzorować?!- niedoczekanie jej.

@selenagomez nie podnieca mnie lans, bo znam swoją wartość! Jeżlei nie potrafie zbudować samej siebie nie zeruje na innych!- odpisałam.

Nie lepiej przyznać się @Kika, ze musisz mieć zawsze to co ja???- nie odpisałam jej już wiecej. Nie wydaje mi się, żeby była godna przeciwniczką. Nie chce wojny, a już na pewno nie z tą dziewczyna. Lubie ja i nie wiem dlaczego mnie atakuje?

Już miałam wylogowywać się z twittera gdy ujrzałam powiadomienie. Zedd wspomniał o mnie w swoim poscie.

Nie wydaje mi się, żeby ta kłótnia byłaby na miejscu… Zarówno @selenagomez jak i @Kika były lub są mi bardzo bliskie..- spojrzałam na chłopaka, który był w tej chwili odwrócony w moją strone, puscił mi oczko, a ja wysłałam mu całusa.

Pisałam już, ze @Zedd jest najbardziej uroczym człowiekiem na swiecie. Love you!- skomentowałam jego wpis.

Postanowiłam przesłać jeszcze jedną fotkę na swojego Instagrama.

 

Ten człowiek robi z muzyką rzeczy, których nie potrafię opisać.. #happy #my #boy #love #you! #la #crazynight

Podpisałam fotkę Zedda. 

Lokalizacja: 04 czerwiec 2015, LA, USA.

Dzisiejszego szalonego poranka po obudzeniu się pierwszą rzeczą, którą chciałam był Niall. Tak bardzo za Nim tęskie, za naszymi spotkaniami i wiecznymi wygłupami. Zedd kolejną noc spędził w domu Stylesa. Nie przeszkadza mi to, bo chłopak naprawdę jest sympatyczny i ma coś takiego w sobie, ze przyciaga do siebie dziewczyny. Jeszcze przed wylotem do Walii, Zedd zabrał mnie na plaże, aby naładować akumulatory przed wylotem.

Kika: Co będziesz robić gdy ja wrócę do Europy?- zapytałam mojego przyjaciela.

Z: Hmmm... zapewne mój dzień nie będzie tak zakręcony jak dotychczas i posiedzę w studiu.

Kika: Nagrywasz nowa płytę?- dopytywałam.

Z: Przygotowuje kilka projektów, ale czy da z tego płytę to nie wiem. Dlaczego pytasz?

Kika: Zastanawiam sie czy gdybyś uciekł na kilka dni w jakieś miejsce Twój świat by sie zawalił a manager wykurzył?- spojrzałam na niego.

Z: Nie wydaje mi sie, zęby miał sie wykurzyć. Tworzyć można wszędzie. A gdzie miałbym niby wyjechać?- dopytywał.

Kika: Na przykład do Europy, na Wyspy, Walia?- lekko sie uśmiechałam.

Z: Cos sugerujesz?- Zedd jesteś taki ciemny?!-krzyczała moja podświadomość.

Kika: Jaa? Nie! Tylko zastanawiam sie czy miałbyś ochotę posłuchać innej muzyki niż Ty wykonujesz.

Z: Chodzi Ci o POP i Rock?

Kika: Na przykład.

Z: W sumie nie miałbym nic przeciwko. Fajnie jest czasem posłuchać czegoś innego.- zaczął sie ze mną droczyć.

Kika: W takim razie jeśli miałbyś ochotę posłuchać tego typu muzyczki służę pomocą w wyborze zespołów.

Z: Tak?- podniósł brew.

- A jaki zespól jest teraz na topie?- dopytywał.

Kika: Szczerze to nie wiem, ale słyszałam ze One Direction wznawiają trasę.

Z: Fakt, maja już jakaś tam swoja renomę.- lekko sie uśmiechnął.

Kika: I nawet kapela, która z nimi koncertuje jest dość dobra.- powiedziałam myśląc o Dream.

Z: Czy ja wiem. Słyszałem ze są przeciętni.- parsknął śmiechem. Nie wytrzymałam i uderzyłam Go w ramie.

Z: Za co to?!- skomentował.

Kika: Foch!- oburzyłam sie.

Zedd nie skomentował mojego zachowania, wziął mnie na ręce i wrzucił do wody.

Kika: Idiota!- powiedziałam gdy sie wynurzyłam.

Z: Koniec tego dobrego!- nakazał.

Kika: dlaczego? Mam jeszcze czas.- spojrzałam na zegarek.

Z: Ale ja nie. Musze sie zmywać.- zaczął pakować nasze ubrania.

Kika: Idziesz do studia?- zapytałam.

Z: Powiedzmy.- burknął.

Kika: Myślałam ze chociaż odwieziesz mnie na lotnisko- zrobiło mi sie smutno. Zedd spojrzał na mnie.

Z: Bardzo bym chciał. Wiesz o tym, ale nie dam rady. Umówiłem sie już. Pracuje nad nowymi kawałkami a musze sie jeszcze spakować.- mówił.

Kika: Spakować? Po co?

Z: Zapomniałem Ci powiedzieć. Pracuje teraz w Walii.- kierował sie do samochodu.

Kika: Głupek!- krzyknęłam i wskoczyłam mu na barana.

Tak sie cieszę ze Zedd leci ze mną. Polubiłam tego chłopaka.

Zedd odwiózł mnie pod sam dom uprzedzając ze za dokładnie godzinne jest z powrotem. Ten czas postanowiłam spędzić na spakowaniu do końca walizki i pożegnaniu sie z Maria.

Kika: Maria!- krzyczałam po jakimś czasie ustawiając swoja walizkę w korytarzu. Kobieta po chwili ukazała sie w drzwiach tarasu.

M: Wolałaś dziecino?- zapytała z ta iskra w oku.

Kika: Tak.- uśmiechnęłam sie.

M: Cos sie stało?

Kika: Chwiałabym sie pożegnać.- zaczęłam mówić.

M: Już wyjeżdżasz?- powiedziała smutno.

Kika: Tak, ale nie ukrywam ze nie chce wyjeżdżać. Bede za Panią tęsknic.- miałam lży w oczach.

M: Ja za Toba tez.- glos sie jej załamał.

Kika: Jest Pani cudowna kobieta. Bardzo Panią polubiłam. Harry ma wielkiego fart ze ma Panią na co dzien. Szczęściarz z Niego.- mówiłam mocno ja przytulając.

M: Ty tez jesteś urocza i nawet zabawna, choć trochę zagubiona.- mocno mnie przytulała.

Kika: Nigdy o Pani nie zapomnę.- ocierałam łzy.

M: I masz racje. Nie pozwolę Ci o sobie zapomnieć. Mam nadzieje ze będziesz mnie odwiedzać i przyjedziesz tu w czasie przerwy w trasie z Hazzusiem.

Kika: Oczywiście, jak znajdę czas będę spędzać tu każdy urlop.- przyrzekłam.

Ponownie utkwiliśmy w uścisku. Usłyszałam również ze Zedd trąbi już na podjeździe.

Kika: Na mnie już czas bo spóźnię sie na samolot.- powiedziałam smutno.

M: Uważaj na siebie dziecinko. Jesteś urocza ale słaba. Trzymaj sie tam i walcz o swoje.- zachęcała.

Kika: Zadzwonię.- obiecałam.

M: Bede czekać. Udanego i spokojnego lotu.

Kika: Przyda sie.- powiedziałam przez łzy.

M: I pozdrów Harrusia i resztę chłopców.

Kika: Oczywiście.- ostatni raz przytuliłam Marie i ruszyłam do samochodu. Gdy zajmowałam swoje miejsce na siedzeniu pasażera Zedd wkładał moje walizki do bagażnika. Los Angeles to duże miasto i dżungla celebrytow ale ja stwierdziłam ze jeszcze tu wrócę. Nie na stale ale po to żeby odwiedzić tych cudownych ludzi których od razu pokochałam.

Na lotnisku wykonałam jeszcze dwa telefony. Pierwszy kotki do Rona, ze  wsiadam na pokład i dokładnie jutro o 10 będę na lotnisku w Walii. Uprzedziłam również jego, ze razem ze mną leci Zedd, żeby nie czul sir skołowany. A drugi telefon do El z prośba o spakowanie moich walizek do końca i zawiezienie ich do Macka. Elka była dość sceptycznie nastawiona do pomysłu pakowania mnie w trasę ale po namowach zgodziła sie zrobić to dla mnie. Ustaliliśmy również ze Bogdan na czas trasy zostanie pod jej opieka. Nie chce tachać Go tak daleko. To byliby meczące.

Po dotarciu na fotele postanowiliśmy z Zeddem wyspać sie za wszystkie czady. Podobało mi się to, bo od jutra ponownie będę zajęta koncertami.

Lokalizacja: 04 czerwiec 2015, Londyn, UK.

POV Ron

Wraz ze swoimi podopiecznymi byliśmy jaz na lotnisku w Londynie przygotowani do wylotu do Walii. Postanowiłem zabrać ich dzień szybciej aby odpoczęli i zapoznali sie ze scena przed jutrzejszym koncertem.

- Co z Karolina?- zapytał chłopak z którym mam ostatnio na pieńku.

R: Doleci.- powiedziałem dość zlewająco.

K: Kiedy?- kontynuował.

R: Jutro odbieram ja o 10 z lotniska.- nasza rozmowa była widocznie zakończona bo chłopak już nic nie powiedział.

R: Który z Was miał zabrać sie za transport jej bagaży?- zapytałem gdy zmierzaliśmy do samolotu.

M: Ja.- powiedział Maciej.

R: Wszystko okej.

M: Jeśli El spakowała ja dokładnie to tak.

R: No trudno. To jej problem.- powiedziałem.

K: Och jaki macho.- skomentował Kamil ale nie zamierzam z nim rozmawiać. Za wysokie progi na jego drewniane nogi.

***

Po dwu i półgodzinnym locie byliśmy już na miejscu. Na lotnisku czekała na nas już rzesza fanów.

R: Zróbcie sobie z nimi kilka zdjeć.- nakazałem swoim podopiecznym.

K: Wiemy co mamy robić.- fuknął Kamil.

M: Do tego nie trzeba nas zmuszać. To Nasi fani.- dołączył do niego Maciej. Bez dwóch zdań ztą dwójką mam wiecznie problemy, no i jeszcze z tą ich wokalistką.

- Możemy prosić o komentarz w sprawie.- zapytał dziennikarz, który teraz szedł krok w krok obok mnie.

R: To zależy.- burknałem.

- Media na całym śiwcie mówią o nowym związku Pana podopiecznej. Co Pan sądzi o tej sprawie?- zapytał.

R: Nie interesuje mnie życie prywatne moich podopiecznych. Wszyscy jesteśmy profesjonalistami i jeżeli Karolina twierdzi, ze jej nowy chłopak jest jej przeznaczony to życze jej szczęścia.

- Czyli to prawda, ze Zedd i Kika są razem?

R: Skoro pojawiają się publicznie razem to nie uniknione.- kontynuowałem.

- Czy sądzi Pan, ze ten zwiazek ma prawo przetrwać?- zatrzymałem się.

R: Każdy związek ma prawo przetrwać, a my nie powinniśmy się do niego wtrącać i Go komentować. To niestosowne.- ruszyłem dalej.

- A kiedy dotrze do Was reszta ekipy?- ruszył za mną.

R: Cała ekipa będzie gotowa jutro na koncert, proszę się nie martwić.

- A Kika? Pojawi się na koncercie?

R: Kika w swoim kontrakcie ma obowiązek koncertowania w całej trasie OTRA, wiec to jest głupie pytanie.

- A kiedy dołączy do ekipy?

R: Kika i Zedd przylecą jutro rano.

- Czyli nowa miłosć wokalistki będzie jej towarzyszyła w trakcie trasy.

R: Przepraszam, nie mogę już rozmawiać.- dotarłem do samochodu, a po chile dotarli do niego moi podopieczni.

Gdy dojerzdżaliśmy do hotelu postanowiłem jeszcze cos im powiedzieć.

R: Aa, żeby nie było nikt już nie wychodzi z hotelu. Jak chcecie się napić to w pokoju. Nie chce widzieć Was biegajacych po korytarzach i upijających się w barze.- nakazałem.

K: Nie jesteś naszym tatą.- burknął ten co zawsze ma najwięcejdo powiedzenia.

R: Ale jak na razie, to ja decyduje jak daeko zajdziecie w swojej karierze.- odpowiedziałęm.

D: Możesz być pewni, nie narobimy wiochy.- głos zabrał Damian.

R: I żeby nikt nie wypowiadał się na temat nowego związku Karoliny.

M: Jak mamy się wypowiadac skoro sami nic nie wiemy. Non sens!- Maciej ruszył do recepcji, a potem całą czwórka znikneła w swoich pokojach hotelowych.

Spokój! W końcu!- pomyślałem kładąc się do łóżka.

Lokalizacja: 05 czerwiec 2015, Londyn, UK.

POV Damian

Do mojego pokoju hotelowego z samego rana wpadł Maciej z Dawidem oznajmiajac, ze już prawie wszyscy są. Szybko się przebrałem i postanowiłem zejsć na dół powitać rodzinę. Czułem się jak na koloniach, przybywasz pierwszy na miejsce, a potem z niecierpliwoscią oczekujesz przyjazdu kolegów, których nie widziałeś cały rok. Zbieliśmy schodami wpadajać w ramiona całej ekipy. Nie mogliśmy się nagadać. Każdy miał duzo do opowiedzenia.

Na samym końcu przywitałem się z Horanem.

D: Co u Ciebie, stary?- klepałem Go po plecach.

N: Szkoda gadać.- odpowiedział.

D: Nie cieszysz się, ze wróciłeś do koncertowania?- zapytałem.

N: Sam nie wiem. Boję się.- spojrzął na mnie tymi niebieskimi oczami.

D: Czego?- byłem zdziwiony, to Niall zawsze nie mógł doczekać się trasy.

N: Spotkania z Kiką.- odpowiedział szczerze.

D: Pokłóciliście się?- byłem zdziwiony.

Lou: On się w niej zakochał, a ona kopneła Go dupę.- odpowiedział za Irlandczyka, Tommo.

D: Kochałeś ją, kiedy Ona cie zostawiła dla Zedda?- Niall przełknął ślinę.

N: Oczywiście, ze tak.

D: Myślisz, ze Ona też Cię kochała?- zapytałem.

N: Najwyraźniej nie.- odpowiedział i odszedł od całej ekipy. Stanął gdzieś z boku.

POV Maciej

Zauważyłem katem oka, ze Niall jest coś w niewsosie. Postanowiłem zainterweniować, podbiegłem do niego i wskoczyłem mu na barana.

N: Mać, ogarnij! Nie mam nastroju.- zkarcił mnie.

M: Co jest stary?- spojrzłąem na jego blade oczy.

N: To, że zawsze wszystko zaczyna się psuć gdy dochodzimy do wniosku, ze jesteśmy szczęśliwi.

K: Słyszeliście Ron się wkurwił.- podszedł do Nas uradowany Kamil.

N: Jeszcze Ci nie przesło cieszenie się z nieszczęścia managera?- podniósł brew Niall.

K: Nigdy mi się to nie znudzi, wkurwia mnie ten chuj.- Kamil był dumny z siebie.

M: Co tym razem się wydarzyło?

K: Samolot Karoliny miał tumbulencje, musiał wylądować awaryjnie w Sherkin Island i będzie dopiero po 13.- uśmiechał się jak głupi.

N: Co z Nią? Jak się czuje? Wszystko w porządku?- zaczął wypytywać Horan.

K: Zyje! Co z Tobą?- spojrzał na niego.

N: Rozmawiałes z Nia?- dopytywał.

K: Ron rozmawiał, jest z Nia ten jej cały Zedd- odpowiedział mu dredziorek. Horan się wkurwił, zabrał swoją walizkę i ruszył w stronę swojego pokoju.

- Co mu?- zapytał mnie.

M: Och, Kamil! To jest bardzo wzruszajace. Taka miłosć, która nieustannie jest pełna zabiegania o siebie.- zostawiłem z tymi słowami zdezorientowanego Kamila samego.

POV Niall

Leżę na łóżku, przyjaźnię się z sufitem i męczy mnie świadomość, jak wiele rzeczy w życiu potrafiłbym dobrze robić.

- Co z Tobą?!- wparował do mojego pokoju Liam.

N: Nic, a co ma być?!- burknąłem.

Li: Wybiegłeś z lobby tak jakby się paliło. Karolina?- zapytał.

N: Jej już nie ma.- burknąlem.

Li: Możesz mówić, ze jej nie ma, ale w Twoich smutnych oczach ona cały czas jest.- usiadł obok mnie.

N: I co z tego.. Mnie się wydaje, ze to prawdziwe zycie dopiero ma nadejsc, Liam.- spojrzałem na niego.

Li: O wielkich zmianach, Ni decydują małę epizody. Jedno spotkanie, jedna ksiazka, jedna decyzja.- pocieszł mnie.

N: Boje się, ze nie poradzę sobie gdy ona tu przyjedzie. Jak mam spojrzeć w jej oczy. Zrobiłem z siebie frajera, i jeszcze ten jej Zedd. Po chuj On tu!- byłem poddenerwowany.

Li: Przesadzasz Niall! Zachowuj się normalnie, tak jaby się nic nie stało. Nie pozwól wyprowadzić się z równowagi.- dawał kolejne dobre rady.

N: Łatwo mówić, bo Ty masz Sophie, nie musisz o nią zabiegać i zachowywać się jak typowy frajer.- usiadłem.

Li: Są ludzie, którym pozwolimy wracać zawsze choćby niewiadomo jak nas zawiedli i gdy wracają wywołuą w nas najprawdziwsze szczęście. Podobnie będzie z Tobą i Kiką.

N: Pod warunkiem, ze żadne z Nas tego nie spierdoli.- byłem rozżalony i wściekły sam na siebie.

***

POV Harry

Jest godzina 16:30 i jedziemy w stronę stadionu na ktorym gramy pierwszy koncert po przerwie. Jesteśmy podekscytowani, ale troszeczke zaniepokojeni. Kiki jeszcze nie ma, a ich manager dostaje szału.

H: Wiadomo kiedy wyląduje?- zapytałem idącego obok mnie Dawida.

D: Już wylądowała, ale ten jak zawsze musi spinać. Nie byłby sobą gdyby tego nie robił.- skomentował całą sytuację chłopak.

Dawid miał racje, Karolina była już w Walii nawet na hali, bo stała i rozmawiała z reszta ekipy.

H: Cześć!- przywitałem się z moja przyjaciółką.

- Jak lot?- zapytałem gdy stanalem na przeciwko dziewczyny.

Kika: Nic nie mów, to był koszmar. Już nigdy więcej nie wsiąde do tej pieprzonej maszyny.

Lekko się uśmiechnąlem bo zauważyłem, ze dziewczyna dalej się trzęsie. Kątem oka zauważyłem podchodzacych w naszą stronę Louisa i Nialla. Najstarszy z Naszej paczki się przywitał, a Horan stał tępo patrząc się na swoje buty. Co tu się dzieje?- zacząlem się zastanawiać.

Kika: Co u Ciebie, Niall?- brunetka zapytała Horana, a ten nawet nie zaszczycił jej swoim wzrokiem.

N: Nie pytaj więcej co u mnie, bo mogę cię rozczarować nie jest dobrze, chociaż wmawiam to sobie co dnia.

Kika: Przepraszam, coś Ci jest?- próbowała z Nim normalnie rozmawiać.

A ten wydusił z siebie „nie”, ale wyraźnie coś Go trapiło. Cierpiał?

Kika: A właśnie poznajcie Zedda?- dziewczyna przedstawiła w końcu swojego chłopaka.

- Zedd to moi przyjaciele.- wskazała na Nas.

N: Nazwałaś przyjacielem nie tego co trzeba.- powiedział Horan i ruszył w stronę sceny. Karolinie zrobiło się przykro, ale nie skomentowała słów Nialla. Wymienilismy się spojrzeniami, spojrzeniami w których było tyle bólu.

Rozmawialiśmy długo do czasu, aż Damian nie postanowił pokazać Zeddowi jak wygląda jego muzyczne królestwo. Postanowiłem to wykorzystać i zapytać się Kiki o co chodzi.

H: Co jest między Tobą a Niallem?- zapytałem gdy szliśmy na końcu wycieczki.

Kika: Nie mam pojęcia o co mu chodzi? Myślałam, ze miedzy Nami wszystko jest w porządku.. Kurde, strasznie się pogubiłam, jeszcze nigdy nie było tak źle, Hazz.- mówiła.

H: Pamietaj, że zawsze jest cieżko, zanim zacznie być pięknie.- próbowałem ja pocieszyć.

Kika: Wiesz czego się boje?

H: Czego?- odpowiedziałęm pytaniem.

Kika: Ze Wy też o mnie kiedys zapomnicie.- przytuliła się.

Ona jest urocza i taka bezbronna. Po krótkiej rozmowie dołączyliśmy do reszty, a po godzinie zwiedzania areny Dream poszło przygotowywać się do koncertu.

POV Karolina

Przygotowania do dzisiejszego show poszły dosć sprawnie, każdy nie mógł już doczekać się spotkania z fanami. Uwielbiam ten moment wyjścia na scenę. Do koncertu pozostało pół godziny, a ja postanowiłam zarezykować i spróbować porozmawiać z Niallem. Bez chwili namysłu ruszyłam do jego garderoby gdzie siedział na kanapie trzymajac na swoich kolanach gitarę.

Kika: Cześć, możemy porozmawiać?- zaczełam mówić.

N: A mamy jeszcze o czym?- zapytał, a mnie zabolało coś w sercu.

Kika: Właściwie to nie wiem. Chiałabym Ci wszystko wytłumaczyć. Naprawic.- mówiłam.

N: Co chcesz naprawiać, skoro tak teatralnie wszystko między Nami zepsułaś?- spojrzał na mnie. To bolało, bo w głębi serca chciałam usłyszeć, nawet gdyby to było kłamstwo, że tęsknił za mną.

Kika: Nie mów tak, nie chciałam. Pogubiłam się..- próbowałam się wytłumaczyc.

N: Który to już raz?- zapytał.

- Zmęczyłem się. W końcu zmęczyło mnie walczenie o Ciebie jak i czekanie za Tobą. Mam dosć.- spojrzał na mnie.

Kika: Co chcesz mi przez to powiedzieć?- nie odrywałam od niego wzroku.

N: Dzisiaj kochałem Cię jeszcze bardziej niż wczoraj, a nie możesz sobie nawet wyobrazić, jak bardzo kochałem Cię wczoraj. Odpusćmy sobie i przestań bawic się mną.

Kika: Nigdy nie miałam zamiaru się Tobą bawić. Byłeś, jesteś moją nadzieja na lepsze jutro. Przecież każdy kogoś potrzebuje, a ja nikogo nie miałam, więc musiałam kogoś wymyślić.

N: I musiałaś wymyślić sobie właśnie mnie? To nie jest jakaś idiotyczna gra, w której to Ty rozdajesz karty.

Kika: W takim razie co chcesz zrobic?- wiedziałam, ze tak naprawdę to ja jestem od niego uzależniona.

N: Wszyscy od dziecka uczyli nas jak kochać. Jednak nikt nie powiedział, jak przestać. Muszę sam to odkryć.  Nie chce cię widzieć, ani z Tobą być. Coś umarło we mnie przez Ciebie, chociaż właśnie dla Ciebie tak pragnąłem żyć.- powiedział nie patrzac na mnie.

Kika: Dlaczego unikasz kontaktu wzrokowego?- zapytałam chcąc się rozpłakać. Chociaż nie, musiałam uwazać na makijaż.

N: Idź już do swojego nowego chłopaka.- powiedział dalej na mnie nie patrząc.

Kika: Jesteś zazdrosny?- zapytałam chcąc aby w koncu te anielskie oczy na mnie spojrzały.

N: Nie, dobrze o tym wiesz. Wyleczyłem się. Kto jest zazdrosny, ten kocha, prawda? Próbujesz poprawić życie innym, a sama nie ogarniasz własnego, ale udajesz ze masz wyjebane, dobre.- zrobił się sarkastyczny.

Kika: Moze ja po prostu chciałam Cie chronic.

N: Chronić? Nie bądź śmieszna, przed czym.

Kika: Nie przed czym, tylko przed kim. Przed sobą. Miałam do Ciebie podejść i powiedzieć: Nie zakochuj się we mnie to nie najlepszy pomysł. Zawsze będę dla ciebie  niedomalowanym obrazem niedokończonym listem pełnym znaków zapytania. Niall dobrze wiesz, ze jestem chora na niemiłość, a Ty mogłeś się zarazić.

N: Dlatego skazałaś mnie na tyle nieprzespanych nocy z powodu jedenj osoby?- w końcu na mnie spojrzał.

Kika: Załuję, ze bylam tak naiwna i wierzyłam w każde Twoje słowo.

N: Zarzucasz mi, ze chciałem Cię tak szalenie rozkochać w sobie, jak sam się w Tobie kochałem?

Kika: Niech to będzie dla Nas lekcja. Nigdy niczego nie kochaj.- wstałam z kanapy z zamiarem opuszczenia pokoju.

N: I kto to mówi, pojawiasz się dopiero wtedy gdy przestaję tęsknić. Kiedy nie boli mnie już Twoja nieobecność. Swoim powrotem burzysz wszystko, co tak trudno było mi odbudować. Równowagę, haronię, spokój. Powrót do normalnego życia.- zdziwiłam się, bo w końcu zobaczyłam jak bardzo boli Go brak kogoś. Musiałam wyjść, bo zostanie w jednym pokoju z Niallem spowodowałoby, ze rozpłakałabym się, a tego nie chce.

Kroczyłam korytarzem myśląc o mojej rozmowie z Niallem. Chce się ode mnie odsunać, aby zapomnieć. To boli! Człowiek, na którym naprawdę Ci zależy chce tylko jednego. Chce zebys w końcu znikneła z jego życia.

- Wszstko w porządku?- zapytał Harry bądź Liam, bo to oni pojawili się tuz obok mnie.

Kika: Nic mi nie jest.- powiedziałam pewna siebie.

H: Oczywiście. Mogliby połamać ci wszystkie kości, a ty i tak powiedziałbyś mi, że nic ci nie jest.- stwierdził Hazza.

Li: Wiesz, ze możesz Nam wszystko powiedzieć.- nalegał Payne.

Kika: Tylko problem jest taki, że ja nie wiem czy jestem zła, czy szczęśliwa, czy mam na wszystko wyjebane, czy mi zależy i się przejmuje. Ja po prostu nie ogarniam co się ze mną dzieje.

H: Niall?!- zapytał czy nawet stwierdził Harry.

Kika: Nie, rodzice.

Li: Rodzice?- zdziwił się Liam.

Kika: Tak. To rodzicie nie rozumieli, że kłamstwa mogą poharatać dziecku psychikę, o którą potem sami się potkną.- burknełam szukajac ucieczki od tych wszystkich rozmów.

- Karolina, wychodzisz za chwile na scene.- usłyszałam za soba głos Zedda. Momentalnie się odwróciłam i wpadłam w jego ramiona. Tak bardzo tego potrzebowałąm, tylko tak naprawdę nie jego uscisk był w stanie mnie uspokoić. Osoba, która potrafiła to zrobić, właśnie wyszła z garderoby, zmierzyła mnie wzrokiem i ruszyła w przeciwną stronę.

***

W trakcie koncertu próbowałam dać z siebie jak najwiecej. Tylko nikt mi tego nie ułatwiał, w prawdzie miałam wsparcie z Zeddzie, który stał pod sceną i próbował przekazać mi trochę swojej pozytywnej energii. Może nawet udzieliłaby się jego entuzjazm gdybym cały czas nie natykała się na plakaty z Niallem w roli głownej.

Dzisiejszy koncert, któ®y trwał półtorej godziny zakończyłam słowami.

Kika: Pamietajcie, nasze pokolenie, nasączone jest bólem i łazami, wódką i fajkami. Pęknietr serca i poszarpane dusze. Sztuczne usmiechy i sztuczne ciała. Fałszywe gesty i dwulicowe zachowania. Jestesmy brudni, puści, zagubieni i samotni.- zeszłam ze seny gdzie czekał na mnie już Zedd z dużym bukietem czerwonych róż.

Z: To dla Ciebie.- powiedział wręczajac mi kwiaty.

Kika: Dziękuję, jesteś cudowny. Ponownie ratujesz mi zycie.- obok Nas przeszedł Horan, który traktował mnie jak powietrze.

Kika: Możesz mnie zabrać stad jak najdalej?- poprosiłam.

Z: Jasne.- Zedd złapał mnie za rękę i opuściliśmy hale wyjściem ewakuacyjnym.

  

Lokalizacja: 06 czerwiec 2015, Cardiff, Walia

Wczoraj razem z Zeddem pochodziliśmy trochę po Cardiff, a potem wróciliśmy do hotelu. Nie mówiłam chłopakowi o mojej kłótni z Niallem, bo nie wiem nawet czy można ją nazwać kłótnia. Rano zeszliśmy na śniadanie, a ja cały czas byłam jakaś nieobecna. Zedd cały czas cos mówił, a ja jak głupia przytakiwałam nawet Go nie słuchajac. Zajeliśmy miejsca przy stole przy którym siedział już Liam, Harry i Louis.

Kika: Smacznego!- powiedziałam opierajac się o krzesło i tępo patrząc przez okno.

Li: Nie jesz?- zapytał Liam.

Kika: Nie mam ochoty. Przepraszam, pójdę do toalety.- pozostawiłam chłopaków samych.

POV Liam

Karolina była dzis blada i niewyraźna, postanowiłem zapytać się Zedda co z Nią.

Li: Co jest z Karolina?- zapytałem gdy przysiadał się do Nas, Niall.

Z: Nie mam pojęcia. Chodzi dzis taka niewyspana. Ma podkrążone oczy, chyba płakała..- odpowiedział chłopak.

N: O czym rozmawiacie?- zapytał Horan.

Li: O Karolinie.

N: Aaa..- zakończył temat tak jakby Go to nie interesowało.

Czekaliśmy na Karoline rozmawiajac o przygodach Louisa Tomlinsona z wczorajszej imprezy, na która się wybrał po koncercie gdy podeszła Kika. Zauważyłem, ze nie ma miejsca dla Niej.

Li: Niall Cie chyba podsiadł.- powiedziałem do dziewczyny.

N: Co? Ja?- powiedział z pełną buzią.

Lou: I nawet zjadłeś jej sniadanie.- dołaczył Louis.

N: Myślałem, ze zamówiłęs to dla mnie tak jak Cię prosiłem.- warknał.

Kika: Nic się nie stało. Nie jestem głodna, ogólnie nie mam ochoty tutaj siedzieć.- powiedziała blada jak sciana.

Z: Wszystko z Tobą w porządku?- zaniepokoił się też Zedd,a ta kiwneła tylko głową.

- Na pewno?-  chłopak chyba chciał być pewny.

N: Jezu! Przecież mówi, ze jest okej. Nie skaczcie tak nad Nią.- Horan był niemiły.

Kika: Poczekam w lobby.- zwróciła się do Zedda.

POV Louis

Zjadłem jako pierwszy posiłek wiec pozegnalem się z przyjaciółmi i ruszyłem do swojego pokoju. Zobaczyłem, ze Karola jeszcze czeka na Zedda. Siedziała do mnie tyłem, więc wykorzystałem okazję i wskoczyłem na kanapę zajmując miejsce obok niej.

Lou: Dobra, wiem, ze pokłóciłaś się z Niallem i teraz próbujesz to za wszelką cenę ukryć. Może udałoby Wam się to, gdybyście nie traktowali mnie tak jak reszte frajerow. Widzę co się dzieje, ze nie jest tak jak podczas trasy po Australii i Azji. Więc…- zrobiłem przerwe.

- Możesz nie mówić, ja i tak się dowiem, ale chciałbym zrozumieć Ciebie.- kontynuowałem.

Kika: Chcesz mnie zrozumieć? Ja sama się nie rozumie. Serio! Nikt nie ma pojecia jak tesknie za Nim nawet jak jest, rozumiesz? Straciłam nadzieje na Nas nawet nie mam nieraz ochoty pisać innym jak się czuję, gdy się pytają. Bo co mam napisać, ze jest dobrze? Ze wszystko okej? Nic nie jest okej, kurwa. Kocham Go, przynajmniej tak mi się wydaje. Bardziej niż wcześniej i teraz będzie tylko gorzej zresztą już jest beznadziejnie.. Nie wiem nawet kiedy to wszystko się stało. Chce, żeby się do mnie odezwał, ogarniasz.- pokiwałem głową.

- No, ale za marzenia nie karają, przecież. Mam dosć. Naprawde kurwa mam dosć.

Lou: Jednym zdaniem masz chujowe doscwiadczenia z ludźmi.- nie miałem zamiaru jej okłamywać.

Kika: dzięki1- burkneła.

Już chciałem jej to wytłumaczyc, ale pojawił się Zedd.

Z: Idziemy?- zapytał.

Kika: Tak, jasne.- powiedziała wstajac z kanapy.

Po chwili ruszyli do swojego pokoju trzymając się za ręce. Skoro Ona myśli o Niallu i twierdzi, ze się w nim zachochała jest z tym całym Zeddem. To głupie i dziecinne!

POV Karolina

Zedd robi dziś wszystko, zebym chociaż na chwile się uśmiechneła. To miłe, ze ktoś próbuje Cię za wszelką cenę rozśmieszyć. Nie siedzieliśmy dziś w hotelu. Spędziliśmy Go aktywnie, włóczeniem się po mieście, jedzeniem wszystkiego co wyda mu się dobre i zwiedzaniem zabytków i sklepów. Wszystko było okej, przestałam myśleć o moich stosunkach z Niallem do momentu aż nie naskoczyła na nas masa fanów. Nie mogliśmy sobie z Nimi poradzić, byliśmy tam bez ochrony, szarpani za swoje ubrania. Wiem, ze nasi fani nie chcą zrobić Nam krzywdy, ale byłam roztrzęsiona. Chciałam się uwolnić od Nich.

Z: Spokojnie, spokojnie, rozszarpiecie Nas!- krzyczał do nich Zedd.

Kika: To nic nie da.- krzyknełam do chłopaka.

Z: Zadzwonieod Rona.- wyciągnał telefon, który po chwili upadł i został podeptany przez fanów.

- Cholera!- spojrzał na mnie.

Kika: Ja spróbuje.- powiedziałam.

Z: Tylko spokojnie i trzymaj Go mocno. Zadzwoń do pierwszego numeru na jaki trafisz. Nie wiem jak to zrobiłam, ale zadzwoniłam do Kamila. Powiedział, ze spróbuja nas namierzyc.

POV Kamil

K: Widzieliscie Rona!- krzyknałem podbiegając do ekipy One Direction.

Li: Co się dzieje?- zapytał Liam.

K: Karolinę zaatakowali fani.

Lou: To normalne, poradzi sobie.- powiedział spokojnie Louis.

H: Właśnie, nie panikuj. Ma ochronę.

N: Własnie, ze nie ma.- odezwał się Niall.

Li: O czym Ty mówisz?- zapytał Go, Liam.

N: Dream nie ma ochrony, korzysta z Naszej.

H: Co Ty pierdolisz?!- spojrzał na niego Hazza.

K: Niall ma racje, nie mamy swojej ochrony.- poparłem Horana.

Li: W takim razie znajdźmy ich.- zarządził Liam.

Podzieliliśmy się na trzy grupy i każda ruszyła w innym kierunku miasta. Ja byłem z Liamem, Dawid z Harrymi i Damianem, a Maciej z Niallem i Lousiem.

                                                                        POV Niall

N: Nigdy ich nie znajdziemy.- burknałem siedząc na twitterze.

Lou: Może gdybyś pomógł zamiast siedzieć w telefonie byłoby łatwiej.- skarcił mnie Louis.

N: Przecież taka prawda.- ponownie się odezwał.

M: Chlopaki nie pomagadzie.- skarcił nas Maciej.

N: To jest chore…- burknąłem.

Jeździliśmy tak już z jakieś pół godziny bez żadnej wiadomości od reszy chłopaków.

Lou: Za chwile musimy być na hali.- odezwał się Tommo.

M: Pieprze ten koncert!- warknąl Maciek.

N: Kieruj się na Grun Street.- nakazałem kierowcy.

Lou: Nie, zwariowałeś!- krzyknął Louis.

- Mamy szukać Kiki i Zedda, a nie spełniać Twoje zachcianki.

N: Wyluzuj,tam ich ostatnio widziano.- powiedziałem spokojnie.

M: Skad to wiesz?

N: Twitter, Panowie.

Miałem racje, udało Nam się znaleźć tą dwójkę w srodku jakiegoś zbiorowiska. Naszym ochroniarzą udało się ich uwolnić od natarczywych fanów i po chwili byli bezpieczni w naszym samochodzie. Karolina usiadła obok mnie, a Zedd naprzeciwko. Zajebiscie.

M: Wszystko w porządku?- zapytał Maciek.

Lou: Właśnie jak Wy się tam znaleźlismcie bez ochrony?- dodał Louis.

Z: Chcieliśmy pozwiedzać gdy Nas zaatakowali. Myślelismy, ze jeśli zrobimy sobie z Nimi kilka zdjęć, rozdamy autografy to sobie pójdą.- opowiadał Zedd.

N: Nadzieja matką głupich.- spojrzałem na dziewczynę.

- A z Tobą wszystko okej?- zapytałem najbardziej zlewajaco, tak żeby nie wygladało, ze się martwie. Nie odpowiedziałą, Okej, rozumiem. Horan po co Ty się narzucasz.

Lou: Karolina, Niall o coś zapytał?- ponowił Louis. Ponownie cisza, teraz królewna będzie wszystkich obwiniać za swoje idiotyczne zachowanie.

Z: Dajcie jej spokój. Jest roztrzęsiona. Nie widzicie, ze zaraz się rozpłacze, bo ma już kurwa dosć!- obrońca się znalazł.

N: Ciebie nikt nie pytał!- warknałem.

Kika: Możecie się kurwa, zamknąć! Mam Was po dziurki w nosie!- krzykneła na cały samochód.

To śmieszne gdy ludzie się wściekają za to jak ich traktujesz tak samo jak oni traktuja Ciebie.

POV Damian

Zedd i Karolina wrócili do hotelu przerazeni, nie dziwie im się. Najgorzej wyglądała moja przyjaciółka. Widziałem, ze miała dosć tych pytań i spojrzeń.

D: Wystarczy!- próbowałem wszystkich odciagnąć od Nich.

- Karolina i Zedd idzcie odpocząć do pokoju.- nic nie powiedzieli, od razu ruszyli do nich, a ja byłem z siebie dumny.

- Nie zasypujcie ich tyloma pytaniami. To męczy.- kontynuowałem jak ta dwójka nie słyszała naszej dalszej rozmowy.

N: Co Ty pieperzysz?!- zdziwił się Niall.

D: Z czasem człowiek wymieka,wiesz? Przestaje się uśmiechać, ignoruje innych, nie daje sobie pomóc , przestaje komukolwiek ufać, zdaje sobie sprawę, ze nie ma żadnej wartości.- powiedziałem tak aby każdy usłyszał.

Li: I co ma to wspólnego z Nami?- dopytywał Liam.

D: Z nami nic, ale nie sądzicie, ze jak na poczatek trasy Karolina dosć duzo już przezyła. Najpierw problemy na lotnisku, przelot, teraz to.. Dajmy jej odpocząć.- nawoływałem.

Lou: I jeszcze pokłóciła się z Niallem.- dołączył Louis.

N: Możesz się nie wtrącać, Lou!- nakazał chłopakowi, blondyn.

Lou: Przecież stwierdzam tylko fakty.- zaczął się bronić.

D: Uspokójcie się, proszę pomóżcie mi przekonać Kike, ze jeśli coś nam się w życiu nie udaje, to tylko po to, że ma się nam udać coś większego. Innymi słowy, musi być czasami źle, żeby potem mogło być dobrze. Muszą popłynąć łzy, żeby mogło przyjść prawdziwe szczęście.

POV Karolina

Na stadion pojechałam w piżamie, nic mi się nie chce i nie zamierzam tego ukrywać. Ron stwierdził, że przecież nic się nie stało i nie widzi problemu. Mam Go dosć, zawodzi nas na każdym kroku. Nie będę z Nim rozmawiać, postanowiliśmy z chłopakami zwrócić się o pomoc do Toma, a jak On nie pomoze to pójdziemy prosto do Simona.

Z: Załatwiłem Ci ochronę.- powiedział Zedd gdy wchodziliśmy tylnimi drzwiami na arenę.

Kika: Co? Dlaczego?- zdziwiłam się.

Z: Jeśli Ron nie potrafi Cię chronić to ja muszę to zrobić. Nie możesz być narazana na takie sceny.

Kika: Nie musiałeś. Nie chce.. Nie chce, abyś czuł się do czegoś zobowiązany.- mówiłam.

Z: Przestań chrzanić, nic się nie dzieje. Robie to tylko dlatego, ze się martwie.

Kika: Ale nie rozumie co chcesz w zamian?- zapytałam.

Z: Niczego, to tak trudno zrozumieć. Martwie się o przyjaciółkę. Tylko tyle. Pomogłaś mi otrząsnąć się po Sel i wziełaś na siebie udawanie mojej dziewczyny, więc ja też mogę coś dla Ciebie zrobić. Prawda?

Kika: Jestes kochany!- przytuliłam Go.

Z: To akurat wiem.- uśmiechnął się szczerze.

***

Pred wyjsciem na scenę postanowiliśmy z Zeddem spedzić ten czas w garderobie, mamy dosć przygód jak na dzis. Siedziałam na tt gdy zobaczyłam najnowszy post Nialla.

Lepiej być trupem, niż nieszczęśliwie zakochanym.

Po chwili Directioners zasypywało Go mnóstwem pytań na które nie odpowiedział. Nie wiem, ale przeczuwałam, że ten twett skierowany był we mnie. Po chwili na jego profilu pojawił się kolejny.

Chce, zebys wiedziała, jak bardzo mnie skrzywdziłaś!

Tak bardzo pragnełam ruszyc do jego garderoby i mocno przytulić Horana, ale to nierealne. Boje się odrzucenia.

Z: Słuchaj tego.- nakazał Zedd czytając coś w swoim telefonie.

- Czy to naprawdę cos poważnego?
Od dawna nie tylko w Hollywood, ale i na całym świecie mówi się o romansie 21 letniej wokalistki Dream, Kiki z rosyjsko- niemieckim 25 letnim producentem muzycznym i DJ’em Zeddem. Para potwierdziła swój prawie miesięczny związek pojawiając się razem na gali w Beverly Hills gdzie chłopak wygrał dwie statuetki w prestiżowych kategoria. Obecnie ta dwójka przebywa w Europie, gdzie Karolina wraz ze swoimi kolegami supportuje One Direction. Przyjaciele pary twierdzą, ze oboje postanowili, że Zedd będzie jej towarzyszył podczas trasy, ponieważ obawiają się ze tak długie rozstanie źle wpłynie na ich relacje. Czy autor głównie electro house jest wstanie zprzepaścić swoją karierę tylko po to, aby być blisko swojej partnerki?- skończył czytać.

Kika: Serio?- spojrzałam na niego.

Z: Mają bujną wyobraźnie, co?- uśmiechnął się.

Kika: O tak.

D: Wychodzimy na scene.- powiedział Dawid pojawiający się w naszej garderobie.

Kika: Już idę.- powiedziałam do niego.

- Co robimy jak wrócę?- zapytałam chłopaka, który jest mi bliski ostatnio.

Z: Może zostaniemy na koncercie 1D?

Kika: W sumie jeszcze ich nie słyszałam na zywo, wiec okej.

Z: W takim razie poczekam w loży VIP.- rozstaliśmy się tuż przy wejsciu na scenę.

Kika: Kochani, jesteście tam!- krzyknełam jak wszłam na scenę. Powitał mnie wielki krzyk.

- Nie słyszę Was, chce Was usłyszeć!- krzyknełam ponownie. Ten artykuł poprawił mi humor. Ludzie dużo sobie wyobrażają, bardzo dużo!

Zaśpiewałam kilka piosenek po czym postanowiłam opowiedzieć widowni co mnie dzis spotkal.

Kika: Kochani, chce się z Wami czymś podzielić.. Dzis wraz z …- spojrzałam na Zedda stojacego z Lottie.

- Osobą, tak. Tak będzie lepiej. Zostaliśmy zaatakowani przez Was. I nie mówię tego tylko po to, aby powiedzieć Wam jak bardzo byłam przerazona i jak bałam się o siebie. Mówię to po to, aby pokazać Wam, ze nie wazne co się wydarzy jesteśmy tu dla Was. Jeśli chcecie z Nami porozmawiać, zróbcie to, ale nie rzucajcie się na Nas. Nie niszcie nam telefonów. Nie odejdziemy dopóki Was nie wysłuchamy. Zawsze powtarzamy, ze jesteśmy tu dla Was i to się nie zmieni. Pamietajcie!- zauważyłam, ze w strefie VIP pojawił się Niall z Harrym.

https://www.youtube.com/watch?v=ij_0p_6qTss

Kika: When I was on stage and I was thinking of..

I felt like I - I know, I know him though,

I know his heart, and I know what he wouldn’t do to hurt me

But I didn’t realize that feeling so confident,

feeling so great about myself and then it’d just be completely shattered.

By one thing. By something so stupid

But then you make me feel crazy, make me feel like it’s my fault

I was in pain

You got me sippin' on something

I can't compare to nothing

I've ever known, I'm hoping

That after this fever, I'll survive

I know I'm acting a bit crazy

Strung out, a little bit hazy

Hand over heart, I'm prayin'

That I'm gonna make it out alive

The bed's getting cold and you're not here

The future that we hold is so unclear

But I'm not alive until you call

And I bet the odd's against it all

Save your advice, 'cause I won't hear

You might be right, but I don't care

There's a million reasons why I should give you up

But the heart wants what it wants

The heart wants what it wants

You got me scattered in pieces

Shining like stars and screaming

Lighting me up like Venus

But then you'd disappear and make me wait

And every second's like torture

Hell won't endure no more, so

Finding a way to let go

Baby, baby, no, I can't escape

The bed's getting cold and you're not here

The future that we hold is so unclear

But I'm not alive until you call

And I bet the odd's against it all

Save your advice, 'cause I won't hear

You might be right, but I don't care

There's a million reasons why I should give you up

But the heart wants what it wants

The heart wants what it wants

The heart wants what it wants

The heart wants what it wants

This is a modern fairytale

No happy endings, no wind in our sails

But I can't imagine a life without

The breathless moments breaking me down

Down, down, down, down

The bed's getting cold and you're not here

The future that we hold is so unclear

But I'm not alive until you call

And I bet the odd's against it all

Save your advice, 'cause I won't hear

You might be right, but I don't care

There's a million reasons why I should give you up

But the heart wants what it wants

The heart wants what it wants

The heart wants what it wants

The heart wants what it wants- zaśpiewałam tylko do jednej osoby na tej arenie. Nie interesowało mnie to, ze w połowie zaczął rozmawiać z ochroniarzem o czymś interesujacym. On wie, ze spiewałam do Niego.

Schodząc ze sceny ukłoniłam się przed publicznością, byli wspaniali.

POV Niall

Karolina zeszła ze sceny, ponownie dostała od tego szympansa kwiaty, ale co z tego teraz kolej na Nas.

Nie ma co ukrywać, ale ta masa fanów przychodzi tu dla Nas, są najlepsi pod słońcem i to zmaierzamy udowaodnić w trakcie każdego koncertu. Bez Nich żaden z Nas nie spełniłby marzeń. Dobrze to wiemy, każdy to wie. Chłopaki dzis dość dziwnie mnie przydzielili, bo cały czas byłem blisko lozy VIP, w której bawiła się Kika ze swoich chłopakiem. Robiłem wszystko, żeby nikt nie zauważył, że mnie to boli. Nie zwracałem na to uwagi.

Lou: Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, ze coś w życiu spieprzył.- powiedział Louis patrzac na mnie. On to mówi do mnie czy do fanów. Wytłumacz się Tommo. Nie zdążył, bo fani zaczeli skandować imie Eleanor.

Lou: Nie, nie! Nie o to mi chodziło.- powiedział Louis.

- Miałem na myśli to, ze niektórzy na siłe próbuja zakończyc coś co nie ma prawa się skończyć.- ponownie Directioners skandowało imie jego byłej.

Li: Oj, Louis gubisz się. Pozwólcie, ze to ja Wam wytłumacze.

H: Lepiej zrobię to ja. Nasz wspólny przyjaciel pokłócił się z naszą przyjaciółką tylko dlatego, ze nie potrafił z nią szczerze porozmawiać o uczuciach. Oboje stwierdzili, ze ucieczka będzie najlepsza. W sensie to Ona uciekła, a On się obraził. Ona chciała pogadać, a On powiedział, ze ona nic już nie znaczy.- mówił Hazza jak taka katarynka.

Lou: Hazza ma racje, dlatego warto rozmaiwać i tłumaczyc sobie wszystko.- dokończył.

N: Może coś zaśpiewamy?- zmieniłem temat, gdy band zaczął przygrywać kolejną piosenkę.

Po koncercie każdy bil brawo, a my zaczeliśmy się przepychać do samego zejścia ze sceny.

- To było frnomenalne.- powiedział Sam.

H: Dziękujemy!- ukłonił się Hazza.

S: To co, przerwa a potem prosto na Wiedeń?- zapytał.

Lou: O tak.

Li: To co robimy?

D: My wracamy do Londynu.- powiedział Damian.

D: Mamy samolot za chwile.

Kika: Ja nigdzie nie lecę.- wtrąciła się dziewczyna. Od dzis będę podróżować tourbusem.- spijrzałem na nią.

Z: Dlatego wynajeliśmy samochód. Wrócimy autem.- wtrącił się tan chłopak, a ja przewróciłem oczami. Szpaner!

N: Dobra, to co robimy? Nie chce tu stać!- zabrałem głos.

---------------------------------------------------

Mamy pierwszy rozdział drugiej części...
Kolejny pojawi się 11 czerwca...
Zapraszamy do komentowania!